Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
1,1,2,2-Tetrachloroetan

1,1,2,2-Tetrachloroetan

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
1,1,2,2-Tetrachloroetan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C2H2Cl4

Masa molowa

167,85 g/mol

Wygląd

przezroczysta, bezbarwna ciecz

Identyfikacja
Numer CAS

79-34-5

PubChem

6591

Podobne związki
Podobne związki

1,1,1,2-tetrachloroetan, tetrachloroeten

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

1,1,2,2-Tetrachloroetanorganiczny związek chemiczny z grupy halogenoalkanów, czterochloropochodna etanu.

W warunkach normalnych jest to bezbarwna ciecz, o charakterystycznym zapachu podobnym do chloroformu. W wodzie rozpuszcza się słabo. Dobrze rozpuszczalny w alkoholach, chloroformie, eterach, benzenie i nafcie. 1,1,2,2-Tetrachloroetan stosowany jest w przemyśle jako rozpuszczalnik tłuszczów, olejów, żywic, wosku itp. Używany jest ponadto w pralnictwie, do mycia i odtłuszczania metali, przy wytwarzaniu syntetycznego kauczuku, wielu związków organicznych, w tym trichloroetylenu i środków owadobójczych. Może wywoływać choroby nowotworowe. Wykazuje aktywność mutagenną i teratogenną. W warunkach normalnych jest chemicznie stabilny.

Toksyczność

1,1,2,2-Tetrachloroetan jest substancją toksyczną i rakotwórczą. Pary 1,1,2,2-tetrachloroetanu wchłaniane są bardzo szybko i dobrze z dróg oddechowych. Ciekły 1,1,2,2-tetrachloroetan wchłaniany jest również z przewodu pokarmowego i poprzez nieuszkodzoną skórę. Uszkadza organy wewnętrzne, przede wszystkim wątrobę i nerki. Proces ten jest nieodwracalny i zagrażający zdrowiu i życiu. Dłuższe narażenie na działanie 1,1,2,2-tetrachloroetanu może spowodować długotrwałe, negatywne dla organizmu człowieka, następstwa. Przy zatruciach śmiertelnych występują silne zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Uszkodzeniu ulega wątroba.

1,1,2,2-Tetrachloroetan na organizmy ludzkie działa silnie toksycznie. Wywołuje podrażnienie błon śluzowych, skóry, płuc, rogówki. Powoduje uszkodzenie organów wewnętrznych, a w szczególności wątroby i nerek.

Zobacz też

Bibliografia


Новое сообщение