4-Morfolino-2,2-difenylomaślan etylu
|
|
| Nazewnictwo
|
|---|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
|
4-morfolin-4-ylo-2,2-difenylobutanian etylu
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| maślan dioksafetylu, butanian dioksafetylu
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C22H27NO3
|
|
Masa molowa
|
353,45 g/mol
|
| Identyfikacja
|
|
Numer CAS
|
467-86-7
|
|
PubChem
|
48194
|
|
DrugBank
|
DB01475
|
|
SMILES
|
|---|
|
CCOC(=O)C(CCN1CCOCC1)(C2=CC=CC=C2)C3=CC=CC=C3
|
|
|
InChI
|
|---|
|
InChI=1S/C22H27NO3/c1-2-26-21(24)22(19-9-5-3-6-10-19,20-11-7-4-8-12-20)13-14-23-15-17-25-18-16-23/h3-12H,2,13-18H2,1H3
|
| InChIKey
|
|
LQGIXNQCOXNCRP-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
|
Legalność w Polsce
|
środek odurzający grupy I-N
|
4-Morfolino-2,2-difenylomaślan etylu – organiczny związek chemiczny, syntetyczny opioid objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I) pod nazwą dioxaphetyl butyrate (maślan dioksafetylu). W Polsce znajduje się w kategorii I-N wykazu środków odurzających i substancji psychotropowych, zatem jego posiadanie jest nielegalne.
