Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
Anton Weichselbaum
Другие языки:

Anton Weichselbaum

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Anton Weichselbaum
Anton Weichselbaum.jpg
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1845
Schiltern

Data i miejsce śmierci

23 października 1920
Wiedeń

Zawód, zajęcie

lekarz patolog i bakteriolog

Anton Weichselbaum (ur. 8 lutego 1845 w Schiltern, zm. 23 października 1920 w Wiedniu) – austriacki lekarz, patolog i bakteriolog.

Studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim, dyplom lekarza otrzymał w 1869 roku w Wiedniu. Następnie został asystentem Josefa Engela. Od 1893 do 1916 kierował instytutem anatomii patologicznej Uniwersytetu w Wiedniu. Jego asystentami byli m.in. Karl Landsteiner, Anton Ghon i Josef Kyrle.

Weichselbaum w 1887 jako pierwszy zidentyfikował patogen wywołujący zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, który nazwał Diplococcus intracellularis meningitidis (obecnie Neisseria meningitidis). Przedstawił również pierwszy opis miejscowych uszkodzeń kości w zapaleniu stawów. Prowadził badania nad gruźlicą. Był twórcą instytutu pulmonologicznego (Lungenheilstätte) w Alland.

Wybrane prace

  • Der gegenwärtige Stand der Bakteriologie und ihre beziehungen zur praktischen Medizin. [w:] Klinische Zeit- und Streitfragen, Band 1, 1; Wien, 1887.
  • Grundriss der pathologischen Histologie. Leipzig-Wien, 1892.
  • Über Entstehung und Bekämpfung der Tuberkulose. 1896.
  • Parasitologie. In: Handbuch der Hygiene, Band 9; Jena, 1899.
  • Epidemiologie. In: Handbuch der Hygiene, Band 9; Jena, 1899.
  • Aetiologie der akuten Lungen- und Rippenfellentzündungen.
  • Aetiologie der akuten Meningitis cerebro-spinalis.
  • Aetiologie und pathologische Anatomie der Endocarditis.
  • Diplococcus pneumoniae. [w:] Handbuch der pathogenen Mikroorganismen, Band 3; Jena, 1903.
  • Meningokokken. In: Handbuch der pathogenen Mikroorganismen, Band 3; Jena, 1903.
  • Pneumokokkenimmunität. In: Handbuch der pathogenen Mikroorganismen, Band 4; Jena, 1904.
  • Immunität bei den durch den Micrococcus meningitidis cerebrospinalis (Diplococcus intracellularis meningitidis) verursachten Erkrankungen. [w:] Handbuch der pathogenen Mikroorganismen, Band 4; Jena, 1904.
  • Über die Infektionswege der menschlichen Tuberkulose. 1907.
  • Über die Beziehungen zwischen Körperkonstitution und Krankheit. 1912.

Linki zewnętrzne


Новое сообщение