Atetoza (gr. ατηετηορ = nieuporządkowany) – zaburzenie neurologiczne polegające na występowaniu niezależnych od woli, nierytmicznych, powolnych ruchów zlokalizowanych w kończynach górnych, których największe natężenie dotyczy ich dystalnych (końcowych) odcinków, osiągając największe nasilenie w obrębie palców. Ruchy atetotyczne są skutkiem nieskoordynowanych skurczów mięśni agonistycznych i antagonistycznych; mogą być objawem uszkodzenia jądra ogoniastego, skorupy lub gałki bladej. W dyskinetycznej postaci porażenia mózgowego dziecięcego atetoza może występować łącznie z ruchami pląsawicznymi, stanowiąc objaw zwany choreoatetozą.
Bibliografia
- Ryszard Podemski: Kompedendium neurologii. Gdańsk: Via Medica. ISBN 978-83-7555-054-2.
