Bark (skala)

Bark (od nazwiska Heinrich Barkhausen) – skala wysokości dźwięku w modelu psychoakustycznym. 1 bark odpowiada 100 melom i obejmuje cały zakres częstotliwości znajdujących się w obszarze jednego z 24 tzw. pasm krytycznych: pasm częstotliwości akustycznych, w których odbiór jednego dźwięku zależy od obecności dźwięku innego.

Skala barkowa jest związana ze skalą melową, ale jest od niej mniej znana.

W celu przekształcenia częstotliwości w liczbę barków ${\displaystyle B}$ należy skorzystać ze wzoru:

${\displaystyle B=13\arctan(0{,}00076f)+3{,}5\arctan((f/7500)^{2})}$

lub według wzoru na pasmo krytyczne (w barkach):

${\displaystyle B=26{,}81f/(1960+f)-0{,}53,}$

jeżeli ${\displaystyle B<2}$ należy dodać ${\displaystyle 0{,}15\cdot (2-B),}$ jeżeli ${\displaystyle B>20{,}1}$ należy dodać ${\displaystyle 0{,}22\cdot (B-20{,}1).}$

Szerokość pasma krytycznego (w Hz) można określić ze wzoru:

${\displaystyle F=52\ 548/(B^{2}-52{,}56z+690{,}39).}$