Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Clostridium perfringens

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Clostridium perfringens
Ilustracja
Mikrofotografia laseczek Clostridium perfringens.
Systematyka
Domena

bakterie

Typ

Firmicutes

Klasa

Clostridia

Rząd

Clostridiales

Rodzina

Clostridiaceae

Rodzaj

Clostridium

Gatunek

C. perfringens

Nazwa systematyczna
Clostridium perfringens
Veillon & Zuber 1898
Hauduroy et al. 1937
Kolonie C. perfringens wykazujące białe precypitaty.

Laseczka zgorzeli gazowej (łac. Clostridium perfringens, syn. Clostridium welchii) jest Gram-dodatnią, beztlenową laseczką, wytwarzającą endospory należącą do rodzaju Clostridium. Rezerwuarem C. perfringens jest przewód pokarmowy koniowatychC. perfringens jest dość rozpowszechniona w środowisku za sprawą rozpowszechnienia koni i może być odnaleziona jako składnik kompostu, osadu dennego, układu pokarmowego człowieka (flora fizjologiczna) i innych kręgowców, a także u owadów oraz w glebie.Jej występowanie jest wskaźnikiem zanieczyszczenia wód i gleby fekaliami.

Chorobotwórczość

C. perfringens jest głównym czynnikiem etiologicznym choroby zwanej zgorzelą gazową (łac. gangraena gaseosa). Jest to martwica mięśni lub tkanki łącznej z wytworzeniem gazu. Nieleczona prowadzi do śmierci spowodowanej toksemią i wstrząsem.

Czynniki zjadliwości

C. perfringens wytwarza 14 toksyn, które zostały oznaczone kolejnymi literami alfabetu greckiego. Cztery spośród nich: α, β, ε i ι to toksyny letalne. Główną rolę odgrywa toksyna α (fosfolipaza C), która powoduje lizę erytrocytów, leukocytów, płytek krwi i komórek śródbłonka, co wpływa na zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych.

Inwazyjność wynika z bogatego zestawu enzymów: kolagenazie, proteinazom, hemolizynom, hialuronidazie, deoksyrybonukleazie oraz neuraminidazie.

Zobacz też

Bibliografia

  • Zbigniew Anusz: Mikrobiologia i parazytologia lekarska. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1986. ISBN 83-200-0686-4.
  • Eligia Szewczyk: Diagnostyka mikrobiologiczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14473-4.

Новое сообщение