Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
Daryl Hannah
Другие языки:

Daryl Hannah

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Daryl Hannah
Ilustracja
Daryl Hannah w 2006 roku
Imię i nazwisko

Daryl Christine Hannah

Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1960
Chicago

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Neil Young (od 2018)

Lata aktywności

od 1978

Daryl Christine Hannah (ur. 3 grudnia 1960 w Chicago) – amerykańska aktorka filmowa, najlepiej znana z występów w filmach: Łowca androidów (1982), Plusk (1984), Wall Street (1987), Roxanne (1987), Stalowe magnolie (1989) i Kill Bill (2003).

Życiorys

Wczesne lata

Urodziła się w Chicago w Illinois jako drugie z trojga dzieci i starsza córka Susan Jeanne Metzger, producentki/byłej nauczycielki, i Donalda Christiana Hannaha, właściciela przedsiębiorstwa produkującego barki i holowniki. Jej rodzina była pochodzenia szkockiego, niemieckiego, norweskiego, duńskiego, irlandzkiego i angielskiego. Ma starszego brata Dona oraz dwie siostry – Page (ur. 1964) i przyrodnią Tanyę Wexler (ur. 1970).

Gdy miała siedem lat, jej rodzice rozwiedli się, matka wyszła ponownie za mąż za biznesmena żydowskiego pochodzenia Jerrolda Wexlera, brata operatora filmowego Haskella Wexlera.

W młodym wieku cierpiała na bezsenność, przez co wiele czasu spędzała oglądając filmy. W wieku jedenastu lat zdecydowała się przejść na weganizm i pojawiła się w telewizyjnych reklamówkach. Uczęszczała do Chicago Latin School, po czym ukończyła prywatną szkołę średnią Francis W. Parker School w Chicago, gdzie grała w chłopięcej drużynie piłkarskiej. Uczyła się aktorstwa i sztuki improwizacji w Goodman Theatre School of Drama w Chicago.

Kariera

W wieku 18 lat trafiła na duży ekran w niewielkiej roli Pam, uczennicy liceum dla dziewcząt w Chicago, podczas demonstracji testowania mocy telekinetycznych i percepcji pozazmysłowej w dreszczowcu Briana De Palmy Furia (The Fury, 1978) u boku Kirka Douglasa, Johna Cassavetesa i Andrew Stevensa. Wkrótce przeniosła się do Los Angeles, łącząc studia aktorskie w szkole teatralnej na Uniwersytecie Południowej Kalifornii z pracą na planie westernu Kraj dla twardzieli (Hard Country, 1981) z udziałem Jana-Michaela Vincenta, Michaela Parksa i Kim Basinger. W dramacie telewizyjnym ABC Papierowe lalki (Paper Dolls, 1982) z Joan Collins i Erikiem Stoltzem wystąpiła jako Taryn Blake, najpopularniejsza nastoletnia modelka w Ameryce. Jej ekscentryczna uroda i sprawność fizyczna (wykonała kilka własnych wyczynów kaskaderskich) zachwyciła publiczność i krytykę w roli agresywnej replikantki Pris w dreszczowcu fantastycznonaukowym Ridleya Scotta Łowca androidów (Blade Runner, 1982) z Harrisonem Fordem i Rutgerem Hauerem. Później można ją było zobaczyć w melodramacie Letni kochankowie (Summer Lovers, 1982) z Peterem Gallagherem, którego akcja rozgrywała się w greckich plenerach. Prawdziwy sukces przyszedł wraz z rolą syreny zakochanej w człowieku (Tom Hanks) w komedii fantasy Rona Howarda Plusk (Splash, 1984), za którą została uhonorowana nagrodą Saturna. W 1984 znalazła się na liście McCall „10 najlepszych kobiecych ciał w Ameryce”.

Daryl Hannah (1988)

Była instruktorką aerobiku w dramacie kryminalnym Papież z Greenwich Village (The Pope of Greenwich Village, 1984) z Erikiem Robertsem i Mickeyem Rourkiem. W melodramacie komediowym Jamesa Foleya Straceniec (Reckless, 1984) usiłowała nakłonić głównego bohatera (Aidan Quinn) do rezygnacji z egzystencji swobodnego jeźdźca.

Niespodzianką dla widzów było nieoczekiwane wyrzeczenie się wizerunku współczesnej dziewczyny dla prehistorycznej sagi Klan niedźwiedzia jaskiniowego (The Clan of the Cave Bear, 1986). Znacznie trudniejszym sprawdzianem był udział w komedii sensacyjnej Ivana Reitmana Orły Temidy (Legal Eagles, 1986), gdzie jako Chelsea Deardon, piękna i ekscentryczna córka znanego artysty oskarżona o kradzież cennych obrazów musiała dorównać Robertowi Redfordowi i zmierzyć się z brawurową i zaborczą Debrą Winger, lecz nie udało jej się wyjść z ich cienia. Znacznie lepiej czuła się na planie romantycznej komedii Roxanne (1987) jako obiekt uczuć nieśmiałego strażaka (Steve Martin) z nosem w stylu Cyrano de Bergeraca. Jednak za rolę dekoratorki wnętrz w dramacie kryminalnym Olivera Stone’a Wall Street (1987) otrzymała Złotą Malinę dla najgorszej aktorki drugoplanowej, a kolejne dwie nominacje do tej antynagrody zdobyła za postać Mary Plunkett Brogan w komedii Neila Jordana Zjawy (High Spirits, 1988) i siostry ex-żony gangstera, nieświadomie romansującej z jej hiszpańskim kochankiem w komedii romantycznej Zbyt wiele (Two Much, 1995) z Melanie Griffith i Antonio Banderasem.

Odrzuciła rolę Vivian w Pretty Woman (1990), ponieważ uważała, że ​​jest to poniżające dla kobiet. Kolejne role to ekscentryczna fryzjerka w okularach w dramacie Stalowe magnolie (Steel Magnolias, 1989), kobieta-olbrzym w telewizyjnym remakeu sci-fi z 1958 roku HBO Atak kobiety o 50 stopach wzrostu (Kobieta olbrzym, Attack of the 50 Ft. Woman, 1993) z Danielem Baldwinem, córka zawziętego sąsiada (Jack Lemmon) w komedii Dwaj zgryźliwi tetrycy (Grumpy Old Men, 1993) i jej sequelu Jeszcze bardziej zgryźliwi tetrycy (Grumpier Old Men, 1995) i socjopatyczna morderczyni Leann Netherwood w dreszczowcu Córka morderców (The Tie That Binds, 1995) u boku Keitha Carradine.

W 1994 jako debiutująca reżyserka i scenarzystka otrzymała nagrodę jury na festiwalu filmowym w Berlinie za swój krótkometrażowy film Ostatnia wieczerza (The Last Supper, 1993). Była brana pod uwagę do roli Mii Wallace w Pulp Fiction (1994), którą ostatecznie zagrała Uma Thurman.

Wystąpiła w teledysku Robbie’go Williamsa do przeboju „Feel” (2002). Triumfalną kreacją była postać jednookiej zabójczyni Elle Driver w filmie Quentina Tarantino Kill Bill część I (Kill Bill: Vol. I, 2003) zdobyła uznanie wśród widzów i krytyków, a za występ w Kill Bill część II (Kill Bill: Vol. 2, 2004) odebrała nagrodę Saturna, MTV i była nominowana do nagrody Złotej Satelity.

Zagrała w dramatach: fantasy Northfork (2003), Dom nadziei (Casa de los babys, 2003), Silver City (2004) oraz hiszpańskim dokumencie fabularyzowanym Dziwka (Yo puta, 2004).

Była reżyserką, producentką, montażystką, autorką zdjęć i odtwórczynią roli krótkometrażowego filmu dla Channel 4 London i HBO Zapiski striptizerki (Strip Notes, 2001) na podstawie swojej roli w dramacie Blue Iguana (Dancing at the Blue Iguana, 2000).

W 2000 debiutowała z powodzeniem na londyńskim West Endzie w roli Dziewczyny w sztuce Słomiany wdowiec. Jako napisała w recenzji Lizzie Loveridge w „Curtain Up” – scenariusz był „doskonałym środkiem” dla Hannah do „pokazania swojego talentu komediowego”'.

Była na okładkach magazynów takich jak „Vogue”, „Vanity Fair”, „Esquire”, „Harper’s Bazaar”, „People”, „Film”, „Life”, „Playboy” i „Rolling Stone”.

Życie prywatne

W latach 1976–1977 spotykała się z sympatią z lat licealnych, Chrisem Bensingerem. W latach 1983–1992 była w nieformalnym związku z muzykiem rockowym Jacksonem Browne’em. Romansowała z Mickiem Jaggerem (1987), Warrenem Beatty (1987) i Jimem Hensonem (1989). W latach 1990–1994 była związana z Johnem F. Kennedym Jr.. Jej partnerami także byli: Val Kilmer (2001–2002), David Blaine (2002), Brad Renfro (2006) i Paul Blackthorne (2010–2011).

27 lipca 2018 zawarła związek małżeński z Neilem Youngiem.

Filmografia

Filmy

Filmy TV

  • 1982: Papierowe lalki (Paper Dolls) jako Taryn Blake
  • 1993: Kobieta olbrzym (Attack of the 50 Ft. Woman) jako Nancy Archer
  • 1998: Okno na podwórze (Rear Window) jako Claudia Henderson
  • 1998: Opowieści o odwadze: Dwie rodziny (Rescuers: Stories of Courage: Two Families) jako Maria Althoff
  • 2001: Jack i czarodziejska fasola (Jack and the Beanstalk. The Real Story) jako Thespee, członek wielkiej rady Mac Slec
  • 2006: Ostatnie dni planety Ziemia (Final Days of Planet Earth) jako Liz Quinlan
  • 2007: Całe dobro jedyne jest żonate (All the Good Ones Are Married) jako Alex
  • 2008: Shark Swarm jako Brook Wilder
  • 2008: Zemsta mnicha (Kung Fu Killer) jako Jane

Seriale TV

Filmy krótkometrażowe

  • 2002: Bank jako amerykańska dziewczyna

Nagrody i nominacje

Rok Nagroda Kategoria Film Rezultat
1985 Nagroda Saturn Najlepsza aktorka Plusk (1984) Wygrana
1987 Złota Malina Najgorsza aktorka drugoplanowa Wall Street (1987) Wygrana
1989 Złota Malina Najgorsza aktorka drugoplanowa Zjawy (1988) Nominacja
1997 Złota Malina Najgorsza aktorka drugoplanowa Zbyt wiele (1995) Nominacja
2005 Nagroda Saturn Najlepsza aktorka drugoplanowa Kill Bill: Vol. 2 (2004) Wygrana
Nagroda Satelita Najlepsza aktorka drugoplanowa Nominacja
MTV Movie Awards 2005 Najlepsza walka z Umą Thurman Wygrana

Linki zewnętrzne


Новое сообщение