Dzwonkówka trująca

Dzwonkówka trująca

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	dzwonkówkowate
Rodzaj	dzwonkówka
Gatunek	dzwonkówka trująca
Nazwa systematyczna
Entoloma sinuatum (Bull.) P. Kumm. Führ. Pilzk. (Zwickau): 23, 97 (1871)

Młode owocniki dzwonkówki trującej.

Starszy owocnik dzwonkówki trującej

Dzwonkówka trująca (Entoloma sinuatum (Bull.) P. Kumm.) – gatunek grzybów należący do rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae).

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Entoloma, Entolomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi.

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1793 r. Jean Baptiste Bulliard nadając mu nazwę Agaricus sinuatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1871 r. Paul Kummer przenosząc go do rodzaju Entoloma.

Synonimów naukowych ma około 20. Niektóre z nich::

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był wcześniej jako wieruszka zatokowata. Istnieje też wiele nazw regionalnych: wieruszka ciemna, bedłka trująca, bedłka sinawa, lub zatokowata, wieruszka sinawa, łęgot zaginany.

Morfologia

Kapelusz

Średnica 5-20 cm. Jest jedwabiście błyszczący, białawy, lub szaroochrowy, dojrzały szarobrązowy, gładki, nagi, lekko włóknisty, lekko śluzowaty. Za młodu półkolisty, później wypukły, wreszcie płaski.

Blaszki

Najpierw białawe, potem kremowe, z wiekiem czerwonawe, średnio gęste, wycięte z ząbkiem. Są zatokowato przyrośnięte i stąd dawna nazwa gatunkowa tego grzyba.

Trzon

Wysokość 5–12 cm, szerokość 1–3 cm, cylindryczny, za młodu pełny, potem gąbczasty, lekko bruzdowany i błyszczący. U nasady ma białą, filcowatą grzybnię.

Miąższ

Biały i błyszczący, nie zmieniający zabarwienia po przekrojeniu. Smak i zapach nieznaczny, mączno-ogórkowy.

Wysyp zarodników

Żółtaworóżowy. Zarodniki nieregularnie sześciograniaste, gładkie.

Występowanie i siedlisko

W Europie Środkowej gatunek niezbyt pospolity. W Polsce również jest nieczęsty.

Pojawia się od końca maja do jesieni w lasach liściastych, zazwyczaj w grupach pod bukami i dębami. Spotykany jest głównie na terenach podgórskich i w górach aż po piętro alpejskie. Występuje także na mokrych łąkach, pastwiskach i przy drogach.

Znaczenie

Jest grzybem mikoryzowym. Grzyb trujący, wywołujący zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Spożycie nawet niedużej ilości już po czasie 15 minut do 2 godzin powoduje bolesne wymioty, biegunkę i utratę sił. W większych dawkach może spowodować nawet zatrucie śmiertelne.

Gatunki podobne

Można tego grzyba pomylić z wieloma gatunkami grzybów, szczególnie z dzwonkówką gwiaździstozarodnikową (Entoloma conferendum), dzwonkówką tarczowatą (Entoloma clypeatum), wodnichą gładką (Hygrophorus penarius), czy lejkówką szarawą (Clitocybe nebularis). Dzwonkówka trująca różni od tych gatunków łososiowe zabarwienie blaszek, garb na kapeluszu u starszych okazów i różowawy wysyp zarodników. Niebezpieczne jest pomylenie z jadalną gęśnicą wiosenną (Calocybe gambosa), o co szczególnie łatwo w przypadku młodych okazów.