Fale beta – w elektroencefalografii czynność w zapisie EEG o częstotliwości większej niż 13 Hz. Czynność beta w prawidłowym elektroencefalogramie osoby dorosłej wykonanym typowo w czuwaniu przy zamkniętych oczach dominuje w okolicach czołowocentralnych, w odróżnieniu od czynności alfa, która dominuje w okolicach potylicznych. Czasami czynność beta występuje w sposób rozlany – nie tylko w okolicach czołowych, ale także potylicznych, czyli tam, gdzie fizjologicznie powinien być rytm alfa. Najczęściej ma to miejsce:
- u osób przyjmujących niektóre leki, np. benzodiazepiny
- po otwarciu oczu (tzw. reakcja zatrzymania)
- w stanach zogniskowanej uwagi
- w senności, zasypianiu, budzeniu się i śnie REM
- w nadczynności tarczycy i niektórych innych zaburzeniach endokrynologicznych.
Zobacz też
Bibliografia
- Michael J. Aminoff: Electrodiagnosis in clinical neurology. New York: Churchill Livingstone, 1999. ISBN 0-443-07549-2.
- Geneza rytmu alfa na podstawie komputerowej analizy czynności EEG pacjentów z wrodzonymi wadami wzroku. W: W. Derkowski, A. Kędzia, J. Derkowska: Komputerowe wspomaganie badań naukowych. Wrocław: Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, 2007, s. 313-318. ISBN 978-83-7374-050-1.
