Hematologia (od gr. haima „krew”) – dziedzina kliniczna medycyny zajmująca się diagnostyką i leczeniem nowotworowych i nienowotworowych chorób krwi i układu krwiotwórczego, a także zaburzeń krwi występujących w pierwotnych schorzeniach innych narządów; również dziedzina naukowa zajmująca się badaniami krwi i układu krwiotwórczego w stanach zdrowia i choroby. W Polsce konsultantem krajowym hematologii od 25 marca 2019 jest prof. dr hab. Ewa Lech-Marańda.
Hematologia wyodrębniła się w 2. połowie XX wieku, co było związane z rozwojem wiedzy o krwi i narządach krwiotwórczych. W miarę poszerzania wiedzy na temat poszczególnych zagadnień hematologicznych nastąpiła dalsza specjalizacja. Powstała transfuzjologia, zajmująca się przetaczaniem krwi i preparatów krwiopochodnych, a także immunologia oraz serologia zajmujące się odpornością i schorzeniami z nią związanymi. Następuje stały postęp w hematologii związany z rozwojem nauk podstawowych i prowadzeniem badań klinicznych, szczególnie z zakresu immunologii, biochemii i medycyny molekularnej.
Historia
Ważne odkrycia w historii hematologii:
| Data | Wydarzenie | Badacz |
|---|---|---|
| 1642 | odkrycie erytrocytów | Antonie van Leeuwenhoek |
| 1842 | odkrycie trombocytów | Alexandre Donne |
| 1901 | odkrycie grup krwi | Karl Landsteiner |
| 1910 | pierwszy opis anemii sierpowatej | |
| 1925 | pierwszy opis talasemii | Thomas Cooley |
| 1938 | opis niedokrwistości Diamonda i Blackfana | |
| 1945 | odczyn antyglobulinowy Coombsa | |
| 1945 | użycie krioprecypitatu do leczenia hemofilii | |
| 1961 | zastosowanie koncentratów płytkowych do leczenia krwawień w małopłytkowościach | |
| 1972 | zastosowanie aferezy do ekstrakcji składnika komórkowego krwi | |
| lata 90. XX wieku | upowszechnienie rekombinowanych ludzkich czynników krzepnięcia | |
| lata 90. XX wieku | zastosowanie czynników wzrostowych w hematologii |
