Hipogonadyzm – termin medyczny określający defekt układu rozrodczego skutkujący dysfunkcją gonad (jajników lub jąder). Nieczynne gonady nie produkują hormonów (testosteronu, estradiolu, MIF (macrophage migration inhibitory factor), progesteronu, inhibiny B) ani gamet (jaj i plemników). Niedobór hormonów skutkuje niewykształceniem się drugorzędowych i trzeciorzędowych cech płciowych.
Hipogonadyzm może być:
- pierwotny (hipergonadotropowy) – jeśli doszło do strukturalnego uszkodzenia gonady i nie jest ona zdolna do produkcji wystarczającej ilości hormonów
- wtórny (hipogonadotropowy) – jeśli doszło do znacznego obniżenia lub braku hormonów gonadotropowych.
W pierwotnym hipogonadyzmie stężenie gonadotropiny jest wysokie (np. zespół Klinefeltera) i podawanie gonadotropiny jest bezcelowe.
We wtórnym hipogonadyzmie (np. zespół płodnego eunucha) podanie gonadotropiny może spowodować odpowiedź gonad na stymulację – podwyższeniu mogą ulec poziomy hormonów płciowych.
