Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Jodki

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Jon jodkowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

I

Masa molowa

126,90 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

20461-54-5

PubChem

30165

Podobne związki
Podobne związki

chlorki, bromki

Jodki – grupa związków chemicznych, zarówno organicznych (np. jodek metylu), jak i nieorganicznych (np. jodek potasu), w których przynajmniej jeden atom jodu połączony jest z atomem o niższej elektroujemności.

Jodki organiczne

Jodki organiczne to związki, w których atom jodu połączony jest z atomem węgla.

Podział

– jodki alkilowe R–I
– jodki arylowe Ar–I
– jodki acylowe RC(=O)–I

Nazewnictwo

Nazwy systematyczne jodków alkilowych i arylowych tworzy się przez dodanie przedrostka „jodo” do nazwy alkanu, np. jodobenzen, jodometan.

Inną formą nazewnictwa jest stosowanie przedrostka „jodek” do nazwy grupy alkilowej lub arylowej podawanej w dopełniaczu, np. jodek etylu, jodek benzylu. Ten sposób nazewnictwa nie może być wykorzystywany dla związków zawierających grupę funkcyjną o wyższym pierwszeństwie.

Niektóre związki jodoorganiczne znane są pod nazwami zwyczajowymi, np. jodoform (trijodometan) i tyroksyna (tetrajodotyronina).

Otrzymywanie

– bezpośrednia wymiana halogenu na jod:

2R–X + I2 → 2R–I + X2

addycja jodowodoru do wiązań wielokrotnych węglowodorów nienasyconych:

R1R2C=CR2R4 + HI → R1R2IC–CHR2R4

substytucja nukleofilowa alkoholi trijodkiem fosforu (PI3) generowanym in situ z czerwonego fosforu i jodu, np.:

3 CH3OH + PI3 → 3 CH3I + H3PO3

– otrzymać można w reakcji chlorku acylowego z jodkiem sodu

RCOCl + NaI → RCOI + NaCl

– w przeciwieństwie do chlorków acylowych, jodki acylowe można również otrzymać w reakcji wymiany kwasu karboksylowego z jodkiem acetylu:

RCOOH + CH3COI → RCOI + CH3COOH

np.:

kwas izomasłowy + jodek acetylujodek izobutyrylu + kwas octowy
Właściwości chemiczne jodków acylowych

Jodki acylowe są związkami wysoce reaktywnymi, przypuszczalnie z powodu silnej polaryzacji wiązania C–I. Związki te są efektywnymi czynnikami jodującymi, deoksygenującymi i acylującymi. Ulegają też reakcjom fotochemicznym tworząc α-diketony

2Me–COI + hν → Me–(CO)(CO)–Me + I2

Jodki nieorganiczne

Nieorganiczne jodki metali to sole beztlenowe kwasu jodowodorowego.

Podział

  1. jonowe
  2. kowalencyjne

Wiązanie chemiczne w związkach jodu z litowcami i barem ma charakter wiązania jonowego, ponieważ różnica elektroujemności tych pierwiastków jest większa lub równa 1,7. Pozostałe metale oraz niektóre niemetale tworzą z jodem wiązania kowalencyjne. Jodki metali tworzących wiązania jonowe dysocjują po rozpuszczeniu w wodzie na jon jodkowy I oraz kation metalu, natomiast po stopieniu w wysokiej temperaturze ulegają dysocjacji termicznej.

Jod tworzy jodki z niemetalami o elektroujemności mniejszej od elektroujemności jodu, np. z: borem BI3, krzemem SiI4, fosforem PI3, selenem SeI3 i wodorem (jodowodór) HI. Związki jodu z niemetalami o takiej samej elektroujemności, np. z węglem czy siarką przyjęto również nazywać jodkami, odpowiednio: CI4 i SI4.

Połączenia z niemetalami o wyższej elektroujemności nie mogą być nazywane jodkami (np. związek jodu z chlorem (ICl) nosi nazwę „chlorek jodu”, a nie „jodek chloru”).

Otrzymywanie

M + ½n I2 → MIn, gdzie M – metal lub inny pierwiastek
  • reakcja kwasu jodowodorowego z zasadami:
nHI + M(OH)n → MIn + nH2O, gdzie M – metal
  • reakcja wymiany:
n (M1)Am + m (M2)In → n (M1)Im + m (M2)An, gdzie (M1) – metal 1, gdzie (M2) – metal 2, A – dowolny anion (w podanym przykładzie jednowartościowy)

Właściwości

Jodki metali to najczęściej krystaliczne substancje o różnych barwach, większość z nich dobrze rozpuszcza się w wodzie (z wyjątkiem AgI, Hg2I2, HgI2, PbI2, BiI3 i Cu2I2). Posiadają silne właściwości redukujące. Jodki niemetali to amorficzne substancje o różnych barwach.

Polijodki

W wyniku reakcji przyłączenia jodu do jodku powstają polijodki, np.:

I
+ I
2
I
3

Przykładami polijodków są: KI3·H2O, RbI3, NH4I5, [(C2H5)4N]I7.

W wyniku reakcji pomiędzy jodkami a związkami międzyhalogenowymi powstają polihalogenki mieszane, np. K[ICl2], K[ICl4] lub Cs[IBrF].

Pomimo iż polijodki są związkami jonowymi, łatwo ulegają rozkładowi po ogrzaniu:

CsI3 → CsI + I2
Rb[ICl2] → RbCl + ICl

Zobacz też


Новое сообщение