Komórka mioepitelialna

Komórka mioepitelialna, inaczej komórka koszyczkowa, komórka nabłonkowo-mięśniowa – komórka tworząca długie wypustki cytoplazmatyczne zawierające kurczliwe włókienka białkowe. W ektodermie włókienka ułożone są wzdłuż osi ciała, a w endodermie – okrężnie. Pochodzenie ektodermalne. U człowieka występują w odcinkach wydzielniczych gruczołów. Są to komórki o kształcie wrzecionowatym lub gwiaździstym, otaczające na kształt koszyczka odcinek wydzielniczy, doprowadzające do jego opróżnienia.

Komórki mioepitelialne mogą być uważane za pierwotne, ponieważ występują np. w ektodermie jamochłonów. Specjalne komórki kurczliwe tworzą wyspecjalizowane tkanki – mięśnie, które poruszają całe narządy i organizmy. Zdolność tą zawdzięczają obecności dwóch homologicznych, konserwatywnych białek o budowie fibrylarnej – aktyny i miozyny.

Występują w gruczołach potowych człowieka, gdzie ich kurczliwość służy usprawnieniu wytwarzania wydzieliny.

Bibliografia

• Jan Zarzycki: Histologia zwierząt domowych i człowieka. Wyd. III, poprawione i uzupełnione. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1979.
• W. Kilarski: Strukturalne podstawy biologii komórki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005.