Lekarz dentysta pot. dentysta (z łac. dens dopełniacz dentis „ząb”), lekarz stomatolog – osoba uprawniona do praktycznego stosowania wiedzy z zakresu stomatologii.
W Polsce tytuł lekarza dentysty i prawo wykonywania zawodu w celu odbycia stażu, uzyskuje się po pięcioletnich jednolitych studiach magisterskich na kierunku lekarsko-dentystycznym w jednej z uczelni medycznych. Po zaliczeniu rocznego stażu podyplomowego oraz zdaniu Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego przyznawane jest nieograniczone prawo wykonywania zawodu (PWZ) lekarza dentysty.
Zgodnie z ustawą o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996 r., lekarz dentysta upoważniony jest do leczenia schorzeń zębów, jamy ustnej oraz obszaru twarzoczaszki i okolic przyległych.
Lekarze dentyści mogą specjalizować się w następujących specjalnościach:
- chirurgia stomatologiczna
- chirurgia szczękowo-twarzowa
- ortodoncja
- periodontologia
- protetyka stomatologiczna
- stomatologia dziecięca
- stomatologia zachowawcza z endodoncją
- zdrowie publiczne
- epidemiologia.
Specjalizacje te odbywają się na zasadzie modułów jednolitych trwających od 3 do 6 lat (najdłużej chirurgia twarzowo-szczękowa).
Od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej tytuł zawodowy to „lekarz dentysta”. Osoby, które przed 2002 uzyskały tytuł „lekarza stomatologa”, mają prawo się nim posługiwać. W niektórych państwach odróżnia się pojęcia „stomatolog” i „dentysta”.
