Lewodopa

Lewodopa

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) kwas (2S)-2-amino-3-(3,4-dihydroksyfenylo)propanowy Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. levodopum inne L-3,4-dihydroksyfenyloalanina, L-DOPA (z ang. dihydroxyphenylalanine)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C9H11NO4
Masa molowa	197,19 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
Numer CAS	59-92-7
PubChem	6047
DrugBank	DB01235
SMILES C1=CC(=C(C=C1CC(C(=O)O)N)O)O
InChI InChI=1S/C9H11NO4/c10-6(9(13)14)3-5-1-2-7(11)8(12)4-5/h1-2,4,6,11-12H,3,10H2,(H,13,14)/t6-/m0/s1 InChIKey WTDRDQBEARUVNC-LURJTMIESA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie 1,65 g/kg (20 °C) w innych rozpuszczalnikach rozpuszczalna w metanolu i w zasadach, w DMSO poniżej 1 mg/ml (25 °C), w 0,5 M HCl 50 mg/ml, praktycznie nierozpuszczalna w chloroformie, etanolu, eterze dietylowym i benzenie Temperatura topnienia 276–278 °C Temperatura rozkładu 285 °C logP −2,39 Kwasowość (pKa) pKa1 2,32, pKa2 8,72, pKa3 9,96, pKa4 11,79
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2020-06-30] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła Uwaga Zwroty H H302, H315, H319, H335 Zwroty P P301+P312+P330, P305+P351+P338 Numer RTECS AY5600000 Dawka śmiertelna LD50 1780 mg/kg (szczur, doustnie)
Podobne związki
Podobne związki	dekstrodopa (D-DOPA), dopachinon, tyrozyna, dopamina
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	N04BA01, N04BA02, N04BA03
Farmakokinetyka Działanie przeciwparkinsonowskie Biodostępność 30% Okres półtrwania 50–90 min Wiązanie z białkami osocza i tkanek wysokie Metabolizm komórkowy Wydalanie 70–80% z moczem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie

Lewodopa (łac. levodopum), L-DOPA – organiczny związek chemiczny, naturalny aminokwas, enancjomer D-DOPA o konfiguracji L (co odpowiada konfiguracji S w konwencji CIP), amina katecholowa. Powstaje w organizmie w wyniku hydroksylacji L-tyrozyny, podczas reakcji katalizowanej przez hydroksylazę tyrozynową. Będąc prekursorem dopaminy, jest metabolitem pośrednim w szlaku syntezy adrenaliny:

Szlak metaboliczny biosyntezy adrenaliny: tyrozyna → DOPA → dopamina → noradrenalina → adrenalina

Podnosi poziom testosteronu oraz zwiększa syntezę i wydzielanie hormonu wzrostu. Występuje między innymi w świerzbcu właściwym oraz bobie. Jest metabolitem przejściowym melaniny w procesie melanogenezy.

Użycie medyczne

Lewodopa należy do najskuteczniejszych leków stosowanych w chorobie Parkinsona. Jako prekursor dopaminy przechodzi przez barierę krew–mózg, której ona sama nie jest w stanie przekroczyć. Następnie w ośrodkowym układzie nerwowym jest metabolizowana do dopaminy przy udziale dekarboksylazy aromatycznych L-aminokwasów, co skutkuje zwiększeniem stężenia tego neuroprzekaźnika w mózgu.

Dekarboksylacja DOP-y zachodzi również w obwodowym układzie nerwowym, co jest efektem niepożądanym, dlatego zwykle podaje się ją z inhibitorem dekarboksylazy obwodowej (karbidopą), który hamuje ten proces poza mózgiem.

Bibliografia

• CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, ISBN 978-1-4987-5429-3  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Biochemistry of Parkinson’s Disease. Viartis (ang.)