Martwica serowata (łac. necrosis caseosa, inaczej serowacenie łac. caseificatio) – jest to charakterystyczny typ martwicy występującej w gruźlicy. Spotykana także w kile, niektórych nowotworach. Martwica serowata ma obraz białych, kruchych mas podobnych do sera. Histologicznie martwa tkanka jest całkowicie amorficzna, homogenna, kwasochłonna. W gruźlicy tej martwicy towarzyszy specjalna ziarnina. W kile masy martwicze nie są takie kruche, ale „gumiaste”, ponieważ w kilaku nie do końca strawione są włókna elastyczne naczyń.
Zobacz też
Bibliografia
- Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała: Patologia, słowo o chorobie. Kraków: Polska Akademia Umiejętności,2008, s. 14–15. ISBN 978-83-60183-64-9.
