Moeksypryl
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C27H34N2O7
|
|
Masa molowa
|
498,568 g/mol
|
| Identyfikacja
|
|
Numer CAS
|
103775-10-6
|
|
PubChem
|
91270
|
|
DrugBank
|
DB00691
|
|
InChI
|
|
InChI=1S/C27H34N2O7/c1-5-36-27(33)21(12-11-18-9-7-6-8-10-18)28-17(2)25(30)29-16-20-15-24(35-4)23(34-3)14-19(20)13-22(29)26(31)32/h6-10,14-15,17,21-22,28H,5,11-13,16H2,1-4H3,(H,31,32)/t17-,21-,22-/m0/s1
|
| InChIKey
|
|
UWWDHYUMIORJTA-HSQYWUDLSA-N
|
|
|
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
|
ATC
|
C09AA13
|
|
Stosowanie w ciąży
|
kategoria D
|
| Farmakokinetyka
|
|
|
| Działanie
|
hipotensyjne
|
|
Biodostępność
|
13–22%
|
| Okres półtrwania
|
1 h – moeksypyl 9,3 h – moeksyprylat
|
Wiązanie z białkami osocza i tkanek
|
90% – moeksypyl 50–70% – moeksyprylat
|
|
Metabolizm
|
wątroba
|
|
Wydalanie
|
nerki, kał
|
|
| Uwagi terapeutyczne
|
|
|
| Drogi podawania
|
doustnie
|
|
Moeksypryl, meksypryl – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny zarejestrowany w Polsce w terapii nadciśnienia tętniczego (w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami). Jest dostępny na rynku pod nazwami handlowymi Univasc, Perdix, Cardiotensin, Cardiotensin Plus (w połączeniu z hydrochlorotiazydem).
Jest prolekiem, w organizmie zostaje przekształcony w formę aktywną – meksyprylat, który posiada 1000 razy większą aktywność.
Moeksyprylat – aktywny metabolit moeksyprylu
Mechanizm działania
Moeksypryl powoduje zahamowanie działania konwertazy angiotensyny i w efekcie zmniejszenie stężenia angiotensyny II. Końcowym efektem jest spadek ciśnienia tętniczego.
Początek działania leku uwidacznia się po 2 godzinach, szczyt działania przypada na 3–6 godzin po podaniu, trwa 24 godziny. Pełny efekt hipotensyjny osiąga się po 2–4 tygodniach stosowania leku.
Przeciwwskazania
Działania niepożądane
Interakcje
Dawkowanie
Lek podaje się doustnie. Na rynku dostępne są dwie dawki – 7,5 mg oraz 15 mg. Rozpoczyna się od najmniejszej dawki, tj. 7,5 mg, w razie potrzeby zwiększając ją do 30 mg/d w jednej lub dwóch dawkach podzielonych. Maksymalna dobowa dawka wynosi 60 mg. W przypadku terapii skojarzonej, np. z tiazydami dawki moeksyprylu ulegają zmniejszeniu.
Bibliografia
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2007, Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2007, s. 433–434, ISBN 978-83-7430-110-7 .
| C09A – Inhibitory konwertazy angiotensyny
|
| C09AA – Inhibitory konwertazy angiotensyny |
|
|
C09B – Inhibitory konwertazy angiotensyny w połączeniach |
C09BA – Połączenia inhibitorów konwertazy angiotensyny z lekami moczopędnymi |
|
C09BB – Połączenia inhibitorów konwertazy angiotensyny z antagonistami kanału wapniowego
|
|
C09BX – Połączenia inhibitorów konwertazy angiotensyny w innych kombinacjach |
|
|
| C09C – Antagonisty receptora angiotensyny II
|
| C09CA – Antagonisty receptora angiotensyny II |
|
|
C09D – Antagonisty receptora angiotensyny II w połączeniach |
C09DA – Połączenia antagonistów receptora angiotensyny II z lekami moczopędnymi |
|
C09DB – Połączenia antagonistów receptora angiotensyny II z antagonistami kanałów wapniowych |
|
| C09DX – Pozostałe połączenia antagonistów receptora angiotensyny II |
|
|
C09X – Inne leki działające na układ renina–angiotensyna–aldosteron |
| C09XA – Inhibitory reniny |
|
|