Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Muchomor porfirowy

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Muchomor porfirowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

muchomorowate

Rodzaj

muchomor

Gatunek

muchomor porfirowy

Nazwa systematyczna
Amanita porphyria Alb. & Schwein
Consp. fung.: 142 (Lipsk, 1805)

Muchomor porfirowy (Amanita porphyria Alb. & Schwein.) – gatunek grzybów należący do rodziny muchomorowatych (Amanitaceae).

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Amanita, Amanitaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi.

Synonimów naukowych ma 15. Niektóre z nich:

  • Agaricus porphyrius (Alb. & Schwein.) Fr. 1821
  • Agaricus recutitus Fr. 1838
  • Amanita recutita (Fr.) Gillet 1874
  • Amanitina porphyria (Alb. & Schwein.) E.-J. Gilbert, in Bresadola 1941

Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1968 r.

Morfologia

Kapelusz

O średnicy 4-9 cm, u osobników młodych dzwonkowato-łukowaty, następnie szybko spłaszczający się. Brzeg tępy, bez prążków, powierzchnia kapelusza gładka, naga z delikatnymi, wrośniętymi włókienkami, zazwyczaj z łatkowatymi resztkami osłony. Kolor szarobrązowy lub szarofioletowy. Podczas suchej pogody jest błyszczący, podczas wilgotnej śliski.

Blaszki

Białe, nierównej długości, gęste i wolne przy trzonie.

Trzon

Wysokość 8-13 cm, grubość 1-2 cm, walcowaty, w górnej części zwężony. Na młodych owocnikach pełny, później pusty w środku. na starszych szarobrązowy z fioletowym odcieniem. Pierścień zwisający, u starszych okazów zanika. Podstawa bulwiasta z dużą, odstającą od trzonu, porozrywaną pochwą, która jest zwykle ciemniejsza od trzonu.

Miąższ

Kruchy, biały, dość cienki. Ma nieprzyjemny zapach gnijących ziemniaków i smak rzodkwi.

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki kuliste, gładkie, o średnicy 8-10 μm.

Występowanie i siedlisko

Występuje na całej półkuli północnej. Jego stanowiska opisano w Ameryce Północnej, Europie i Japonii. W Polsce jest pospolity. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski podano liczne jego stanowiska.

Rośnie głównie w lasach iglastych na kwaśnych glebach; na niżu w lasach sosnowych, w górach pod świerkami. Owocniki wyrastają od lipca do października.

Znaczenie

Grzyb mikoryzowy. Grzyb trujący (zatrucia psychotropowo-neurotoksyczne).

Gatunki podobne

Czasami podobny jest muchomor twardawy (Amanita excelsa), ale nie posiada odstającej bulwy, jest też większy i bardziej mięsisty.


Новое сообщение