 Mikrografia wirusa Norwalk wykonana elektronowym mikroskopem transmisyjnym. | |
| Systematyka | |
| Rodzina |
Kaliciwirusy |
|---|---|
| Nazwa systematyczna | |
| ang. Norovirus | |
| Cechy wiralne | |
| Skrót |
NoV |
| Kwas nukleinowy | |
| Liczba nici |
jedna |
| Polaryzacja kwasu nukleinowego |
dodatnia |
| Osłonka |
brak |
| Nagi kwas nukleinowy |
zakaźny |
| Rezerwuar | |
| Wywoływane choroby |
„Grypa żołądkowa”: zakażenia przewodu pokarmowego |
Norowirusy, NoV – grupa wirusów ssRNA z rodziny kaliciwirusów (Caliciviridae). NoV może być przyczyną wirusowego zakażenia przewodu pokarmowego. W Wielkiej Brytanii stosowane jest określenie winter vomiting disease (zimowa choroba żołądka), ponieważ największa liczba infekcji zdarza się zimą. Do zakażenia może jednak dojść o dowolnej porze roku.
Epidemiologia
Zakażenia norowirusami są powszechne na całym świecie, dlatego większość ludzi dorosłych posiada przeciwciała przeciw tym wirusom. W klimacie umiarkowanym obserwuje się wyraźny wzrost zachorowań w okresie zimowym. Norowirusy mogą być najczęstszymi czynnikami etiologicznymi łagodnych biegunek w społecznościach lokalnych. Na infekcje podatne są wszystkie grupy wiekowe. Norowirus jest drugim pod względem częstości występowania czynnikiem etiologicznym wirusowych biegunek u dzieci. W tej klasyfikacji przodują rotawirusy. U starszych dzieci i dorosłych jest jednak najczęstszym powodem zachorowań. Norowirusy uznawane są za wiodącą przyczynę epidemii biegunek na świecie. Na świecie ta grupa wirusów wywołuje ponad 90% epidemii niebakteryjnych chorób z biegunką. Epidemie występują przez cały rok we wszystkich grupach wiekowych, a ich okoliczności są różnorodne.
Oporność wirusa
Norowirusy są pozbawione osłonki lipoproteinowej, dzięki czemu są oporne na rozpuszczalniki lipidowe i łagodne detergenty. Do zwalczenia wirusa może być stosowany nadtlenek wodoru. Funkcję odkażającą spełnia także podchloryn sodu (wymagane stężenie domowego środka dezynfekującego wynosi 5000 ppm). Wirusom tym szkodzi także wysoka temperatura – przy 60 °C (według innych źródeł 100 °C) te struktury organiczne ulegają inaktywacji.
