| Oedema pulmonum | |
| |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
| Choroby układu oddechowego wywołane wdychaniem czynników chemicznych gazów lub par | |
| ICD-10 | |
| J68.0 |
Zapalenie oskrzeli i płuc wywołane czynnikami chemicznymi, gazami lub parami |
| J68.1 |
Ostry obrzęk płuc wywołany czynnikami chemicznymi, gazami lub parami |
| J68.2 |
Zapalenie górnych dróg oddechowych wywołane czynnikami chemicznymi, gazami lub parami niesklasyfikowane gdzie indziej |
| J68.3 |
Inne ostre lub podostre stany układu oddechowego wywołane przez czynniki chemiczne, gazy lub pary |
| J68.4 |
Stany chorobowe przewlekłe układu oddechowego wywołane przez czynniki chemiczne, gazy lub pary |
| J68.8 |
Inne choroby układu oddechowego wywołane przez czynniki chemiczne, gazy lub pary |
| J68.9 |
Nieokreślona choroba układu oddechowego wywołana czynnikami chemicznymi, gazami lub parami |
| DiseasesDB | |
| MedlinePlus | |
| MeSH | |
Obrzęk płuc – stan chorobowy, w trakcie którego w pęcherzykach płucnych zamiast powietrza zaczyna gromadzić się płyn przesiękowy, który utrudnia wymianę gazową w płucach.
Do takiej sytuacji dochodzi najczęściej w przebiegu niewydolności krążenia (lewokomorowej niewydolności serca), ale także w przypadku utrudnienia odpływu krwi z płuc (w przypadku wad serca), jak również w przypadku zaburzeń toksycznych lub przemiany materii, w trakcie których dochodzi do uszkodzenia pęcherzyków płucnych (mocznica, zespół nerczycowy).
Obrzęk płuc jest jednym z objawów ostrej choroby wysokościowej.
Najczęstszą jego przyczyną jest skrajnie ciężka zastoinowa niewydolność krążenia, w trakcie której, zgodnie z gradientem ciśnienia, dochodzi do przesiękania płynów z naczyń krwionośnych do światła pęcherzyków płucnych.
W leczeniu stosuje się:
- tlenoterapię
- leki moczopędne
- ułożenie osoby w celu zmniejszenia zastoju krwi w płucach (pozycja siedząca, opaski uciskowe, w dawnych czasach upust krwi)
- morfinę
- leki rozszerzające naczynia krwionośne (pozorne zmniejszenie ilości krwi krążącej, wskutek przemieszczenia jej do łożyska naczyniowego obwodowego)
- glikozydy naparstnicy (wzmacniają siłę skurczu serca – działanie inotropowe dodatnie)
- intubację ze sztuczną wentylacją z użyciem dodatniego ciśnienia końcowo – wydechowego (PEEP).
Bibliografia
- MSD Manual. Wyd. 1 polskie. Wrocław: Urban&partner, 1995, s. 510-513. ISBN 83-85842-75-6.
