Obuwie – część ubioru, okrycie stopy oraz często dalszej części nogi. Składa się z podeszwy i cholewki. Najczęstszym materiałem była skóra, chociaż spotyka się również obuwie tekstylne, gumowe czy drewniane. Zmiany w formie zależą od kształtu przedniej części przyszwy i noska oraz od wysokości i kształtu obcasa.
Przeznaczeniem obuwia jest ochrona stóp przed urazami ze strony podłoża i zapewnienie komfortu podczas chodzenia. W zależności od typu, obuwie pełni również dodatkowe funkcje, takie jak zabezpieczenie przed zimnem i wodą, zapewnienie odpowiedniej przyczepności na śliskich powierzchniach, ochrona przed substancjami szkodliwymi i inne. Ważną rolą obuwia, czasami wręcz dominującą, jest uzyskanie odpowiedniego efektu estetycznego w połączeniu z całym ubiorem.
Ze względu na rolę praktyczną rozmiar obuwia powinien być z odpowiednim naddatkiem w stosunku do stopy, zgodnie z opracowaniami wynosi on około 5% długości stopy.
Buty znaleziono na zamrożonym w lodowcu człowieku nazwanym Ötzi, który żył ok. 3300 roku p.n.e. Chodził w nieprzemakalnych butach z jeleniej skóry na niedźwiedziej podeszwie. W buty wkładał słomę z traw dla komfortu i higieny; słomę uwitą w łapcie umacniał plecionką z łyka.