Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Odmrożenie

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Odmrożenia
congelatio
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

T33
Powierzchowne odmrożenie

T33.0

Powierzchowne odmrożenie głowy

T33.1

Powierzchowne odmrożenie szyi

T33.2

Powierzchowne odmrożenie klatki piersiowej

T33.3

Powierzchowne odmrożenie brzucha, dolnej części grzbietu i miednicy

T33.4

Powierzchowne odmrożenie kończyny górnej

T33.5

Powierzchowne odmrożenie nadgarstka i ręki

T33.6

Powierzchowne odmrożenie biodra i uda

T33.7

Powierzchowne odmrożenie kolana i podudzia

ICD-10

T34
Odmrożenie z martwicą tkanki

T34.0

Odmrożenie głowy z martwicą tkanki

T34.1

Odmrożenie szyi z martwicą tkanki

T34.2

Odmrożenie klatki piersiowej z martwicą tkanki

T34.3

Odmrożenie brzucha, dolnej części grzbietu i miednicy z martwicą tkanki

T34.4

Odmrożenie kończyny górnej z martwicą tkanki

T34.5

Odmrożenie nadgarstka i ręki z martwicą tkanki

T34.6

Odmrożenie biodra i uda z martwicą tkanki

T34.7

Odmrożenie kolana i podudzia z martwicą tkanki

T34.8

Odmrożenie okolicy stawu skokowego i stopy z martwicą tkanki

ICD-10

T35
Odmrożenie obejmujące liczne okolice ciała i odmrożenie nieokreślone

T35.0

Powierzchowne odmrożenie obejmujące liczne okolice ciała

T35.1

Odmrożenie z martwicą tkanki obejmujące liczne okolice ciała

T35.2

Nieokreślone odmrożenie głowy i szyi

T35.3

Nieokreślone odmrożenie klatki piersiowej, brzucha, dolnej części grzbietu i miednicy

T35.4

Nieokreślone odmrożenie kończyny górnej

T35.5

Nieokreślone odmrożenie kończyny dolnej

T35.6

Nieokreślone odmrożenie obejmujące liczne okolice ciała

T35.7

Nieokreślone odmrożenie nieokreślonej okolicy

Palce stopy po dwóch do trzech dni od momentu wystąpienia odmrożenia
Po dwunastu dniach
Po około trzech tygodniach

Odmrożenie (łac. congelatio) – czasowe lub nieodwracalne uszkodzenie skóry (tkanek powłoki właściwej), powstające w wyniku działania na nią niskiej temperatury. Ciężkość i rozległość uszkodzenia skóry zależą od temperatury otoczenia oraz czasu, w jakim skóra była poddana działaniu niskiej temperatury. Wiatr i duża wilgotność powietrza nasilają skutki działania mrozu. Zmiany w naczyniach krwionośnych, spowodowane spożyciem dużej ilości alkoholu, powodują u poszkodowanych ciężkie odmrożenia, często przyczyniając się do nadmiernego wychłodzenia ciała i – w wyniku tego – śmierci. Miejsca szczególnie narażone na odmrożenie to: nos, uszy, policzki oraz palce rąk i stóp.

Głębokość odmrożenia

Ciężkość odmrożenia, podobnie jak oparzenia, określa się w stopniach.

  • I stopień charakteryzuje się przejściowymi zaburzeniami w krążeniu krwi w skórze, bólem, często silnym, bladością lub sinoczerwonym zabarwieniem skóry, obrzękiem, pieczeniem i świądem skóry,
  • II stopień odmrożenia to pojawiające się na skórze pęcherze z płynem surowiczym,
  • III stopień – martwica powierzchowna skóry,
  • IV stopień – martwica głęboka, której ulegają np. palce, uszy lub nos. W takim przypadku może dojść do samoistnej amputacji odmrożonej części ciała.

Skutki i leczenie

Przyczyną odmrożenia części ciała jest najczęściej przechłodzenie całego organizmu. Dlatego w czasie ratowania poszkodowanego konieczne jest przemieszczenie go do ciepłego (nie gorącego) pomieszczenia. Należy zdjąć z poszkodowanego mokre, zimne ubranie, a z jego palców ściągnąć biżuterię. Jeśli odmrożeniu uległy palce, trzeba zanurzyć je w letniej wodzie, początkowo o temperaturze 30 °C, a następnie 36 °C. Na odmrożone policzki, nos czy uszy nakłada się czyste (nie gorące) opatrunki. Jeśli na skórze są widoczne pęcherze lub sinoczerwone albo blade plamy, należy zastosować suche, czyste opatrunki, najlepiej z wyjałowionej gazy. Ze względu na ogólne wychłodzenie ciała, poszkodowanemu podaje się ciepłe (nie gorące) napoje. Po ociepleniu odmrożonych części ciała, należy jeśli to możliwe ułożyć je nieco wyżej i okryć. Jeśli poszkodowany jest przytomny i dobrze się czuje, a do dyspozycji jest ogrzewany samochód, można odtransportować go do lekarza, jeśli nie – należy wezwać pogotowie ratunkowe.

W każdym przypadku odmrożenia stan poszkodowanego powinien ocenić lekarz. Przy odmrożeniach powyżej II stopnia poszkodowanemu podaje się surowicę przeciwtężcową. Nie wolno przekłuwać pęcherzy, masować i nacierać czymkolwiek odmrożonych okolic skóry oraz gwałtownie rozgrzewać odmrożonych części ciała, gdyż skóra w okolicy odmrożenia jest bardzo delikatna. Nie wolno także podawać poszkodowanemu alkoholu.

Jeśli na skutek przebywania na mrozie skóra zaczyna być zaczerwieniona i w miejscach zaczerwienionych staje się bolesna, można spodziewać się odmrożenia. Należy wtedy udać się do ciepłego pomieszczenia i delikatnie ogrzać miejsca przechłodzone. Natomiast bladość skóry i ustąpienie bólu świadczą już o jej odmrożeniu.

Zobacz też

Bibliografia

  • Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, PZWL 2005, ISBN 83-200-3367-5.

Новое сообщение