Parafazja – zaburzenie mowy polegające na zachowaniu zdolności płynnego mówienia przy równoczesnym przekręcaniu wyrazów lub używaniu niewłaściwych. Występuje przy uszkodzeniu (ognisko udaru niedokrwiennego, choroba Alzheimera) struktur kory mózgowej odpowiedzialnych za mowę: ośrodka Wernickego (dysfazja sensoryczna) i obszaru kory mózgowej położonego peryferycznie od niego (dysfazja sensoryczna transkorowa).
Zobacz też
Bibliografia
- Kevin Walsh, David Darby: Neuropsychologia kliniczna. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2014, s. 105-106. ISBN 978-83-7489-540-8.
