Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
Paul Watzlawick
Другие языки:

Paul Watzlawick

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Paul Watzlawick
ilustracja
Państwo działania

 Austria

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1921
Villach
Data i miejsce śmierci

31 marca 2007
Palo Alto
profesor nauk społecznych
Specjalność: psychologia
Alma Mater

Instytut C.G. Junga w Zurychu

Stanford University

Department of Psychiatry and Behavioral Sciences at Stanford University Medical Center
Okres zatrudn.

1976 - 2007

Paul Watzlawick (ur. 25 lipca 1921 w Villach, zm. 31 marca 2007 w Palo Alto) – austriacko-amerykański psycholog rodzin, teoretyk komunikacji i filozof. Podczas pracy terapeutycznej utworzył własną teorię komunikacji. Autor ponad 150 artykułów i 22 książek, przetłumaczonych na ponad 80 języków.

Życiorys

Urodził się w 1921 roku w Villach w Austrii jako syn dyrektora banku. W roku 1939 ukończył szkołę średnią w rodzinnym mieście, a w 1949 roku – neofilologię na weneckim Uniwersytecie Ca' Foscari, uzyskując tytuł doktora. Rok później uczęszczał do Instytutu C.G. Junga w Zurychu, gdzie w roku 1954 uzyskał dyplom psychoterapeuty.

W latach 1957–1960 wykładał psychiatrię i psychoterapię na University of El Salvador i Temple University w Filadelfii. W 1960 roku Watzlawick poznał Dona Jackona, założyciela Mental Research Institute (MRI) w Palo Alto, Kalifornia. Od tego czasu, przez 46 lat, Watzlawick pracował w MRI.

Zmarł w 2007 roku w Palo Alto.

Teoria komunikacji Paula Watzlawicka

Na podstawie pracy z osobami ze schizofrenią skonstruował teorię komunikacji, którą oparł na pięciu aksjomatach:

  • Człowiek nie może się nie komunikować, warunkiem jest tu jednak konieczność jego fizycznej obecności;
  • Komunikat zawiera w sobie dwa aspekty: treść i relację;
  • Człowiek komunikuje się werbalnie i niewerbalnie;
  • Istotą relacji jest subiektywnie widziana przyczynowość. W interakcji nie ma obiektywnego początku, ani przyczyny. Komunikacja nie jest więc aktem jednostronnym, lecz cyklicznym;
  • Relacje interpersonalne mogą mieć charakter symetryczny lub komplementarny.

Wybrane publikacje

w języku polskim

  • „Jak być nieszczęśliwym”, 1993

w języku angielskim

  • An Anthology of Human Communication, 1964
  • Pragmatics of Human Communication, 1967
  • Change: Principles of Problem Formation and Problem Resolution (z Johnem Weakland i Richardem Fisch), 1974
  • How Real Is Real?, 1976
  • The Language of Change, 1977
  • The Situation Is Hopeless, But Not Serious: The Pursuit of Unhappiness, 1983
  • The Invented Reality: How Do We Know What We Believe We Know? (Contributions to Constructivism), 1984
  • Ultra-Solutions, or, How to Fail Most Successfully, 1988
  • The Interactional View: studies at the Mental Research Institute, Palo Alto, 1965-1974, 1977
  • Munchausen's Pigtail and other Essays,1990

  w języku niemieckim

  • Menschliche Kommunikation – Formen, Störungen, Paradoxien. (z Janet H. Beavin, Donem D. Jacksonem) 1969
  • Lösungen – Zur Theorie und Praxis menschlichen Wandels. (z Johnem H. Weakland, Richardem Fisch), 1974
  • Wie wirklich ist die Wirklichkeit – Wahn, Täuschung, Verstehen. 1976
  • Die Möglichkeit des Andersseins – Zur Technik der therapeutischen Kommunikation. 1977
  • Gebrauchsanweisung für Amerika – Ein respektloses Reisebrevier. 1978
  • Die erfundene Wirklichkeit – Wie wissen wir, was wir zu wissen glauben? 1981
  • Anleitung zum Unglücklichsein.1983
  • Vom Schlechten des Guten oder Hekates Lösungen. 1986
  • Die Unsicherheit unserer Wirklichkeit – Ein Gespräch über den Konstruktivismus.(z Franz Kreuzer)
  • Münchhausens Zopf oder Psychotherapie und „Wirklichkeit“.1988
  • Vom Unsinn des Sinns oder vom Sinn des Unsinns. 1992
  • Wenn du mich wirklich liebtest, würdest du gern Knoblauch essen – Über das Glück und die Konstruktion der Wirklichkeit. 2006
  • Man kann nicht nicht kommunizieren. 2011

Новое сообщение