| ||
| Identyfikacja | ||
| Inne nazwy i oznaczenia |
łac. peginterferonum α-2a |
|
|---|---|---|
| numer CAS | ||
| DrugBank | ||
| Klasyfikacja medyczna | ||
| ATC | ||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria C |
|
| Farmakokinetyka | ||
| Działanie |
immunostymulujące, przeciwwirusowe |
|
| Biodostępność |
84% |
|
| Okres półtrwania |
60–80 h (dożylnie), 50–130 h (podskórnie) |
|
| Metabolizm |
nieznany |
|
| Wydalanie |
głównie z moczem |
|
| Uwagi terapeutyczne | ||
| Drogi podawania |
podskórna |
|
| Objętość dystrybucji |
6–14 l |
|
Peginterferon α-2a (łac. peginterferonum α-2a) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, modyfikowany interferon α-2a zawierający dwa długie łańcuchy glikolu monometoksypolietylenowego. Jest stosowany w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby wywołanego przez wirusy HBV i HCV.
Mechanizm działania
Jest otrzymywany poprzez sprzężenie interferonu α-2a, otrzymywanego metodami inżynierii genetycznej z Escherichia coli, z kwasem 2,3-diaminopropanowym podstawionym dwiema grupami mPEG [metoksypoli(glikolu etylenowego)]. Wykazuje działanie przeciwwirusowe i antyproliferacyjne analogiczne jak interferon alfa-2a. Jego aktywność wynosi ok. 1% aktywności wolnego interferonu α-2a, ma jednak przedłużone wchłanianie, opóźniony klirens i przedłużony (ok. 10-krotnie) okres półtrwania. Pozwala to na podawanie go raz w tygodniu.
Podobną strategię stosuje się do modyfikacji interferonu α-2b. Stosowany w lecznictwie peginterferon α-2b zawiera jeden łańcuch PEG o masie 12 kDa.
Zastosowanie
Stosowany jest w leczeniu:
- przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B u dorosłych i dzieci powyżej 3 roku życia
- przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C u dorosłych i dzieci powyżej 5 roku życia w połączeniu z innymi produktami leczniczymi.
Znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2017). Jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2018).
Działania niepożądane
Peginterferon α-2a może powodować następujące działania niepożądane u ponad 10% pacjentów: anoreksja, zaburzenia depresyjne, bezsenność, niepokój, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia koncentracji, duszność, kaszel, biegunka, nudności, ból brzucha, łysienie, świąd, suchość skóry, zapalenie skóry, mialgia, artralgia, gorączka, dreszcze, osłabienie, zmęczenie, ból, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, drażliwość.
Preparaty
Jest dostępny handlowo pod nazwą Pegasys.
