Peryndopryl

Peryndopryl

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) kwas (2S,3aS,7aS)-1-[(2S)-2-{[(2S)-1-etoksy-1-oksopentan-2-ylo]amino]propanoilo}-2,3,3a,4,5,6,7,7a-oktahydroindolo-2-karboksylowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C19H32N2O5
Masa molowa	368,47 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	107133-36-8
PubChem	107807
DrugBank	APRD01178
SMILES CCC[C@@H](C(=O)OCC)N[C@@H](C)C(=O)N1[C@H]2CCCC[C@H]2C[C@H]1C(=O)O
InChI InChI=1S/C19H32N2O5/c1-4-8-14(19(25)26-5-2)20-12(3)17(22)21-15-10-7-6-9-13(15)11-16(21)18(23)24/h12-16,20H,4-11H2,1-3H3,(H,23,24)/t12-,13-,14-,15-,16-/m0/s1 InChIKey IPVQLZZIHOAWMC-QXKUPLGCSA-N
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-03-11] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów sól tert-butyloamoniowa peryndoprylu Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki).
Klasyfikacja medyczna
ATC	C09AA04, C09BA04, C10BX11
Stosowanie w ciąży	kategoria D
Farmakokinetyka Działanie inhibitor konwertazy angiotensyny Biodostępność 65–75% Wiązanie z białkami osocza i tkanek 20–30% (peryndoprylat) Wydalanie nerki
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustna

Peryndopryl – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, stosowany przede wszystkim w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca.

Podlega metabolizmowi do związków biologicznie czynnych. Jego czynny metabolit to peryndoprylat.

Mechanizm działania

Peryndopryl powoduje zahamowanie działania konwertazy angiotensyny i w efekcie zmniejszenie stężenia angiotensyny II. Końcowym efektem jest spadek ciśnienia tętniczego.

Zmniejsza ryzyko zgonu z przyczyn sercowonaczyniowych, zawału mięśnia sercowego niezakończonego zgonem lub zatrzymania krążenia zakończonego skuteczną resuscytacją u chorych ze stabilną chorobą niedokrwienna serca. W połączeniu z indapamidem zmniejsza częstość ponownego udaru mózgu u pacjentów po przebytym zdarzeniu mózgowonaczyniowym.

Szczyt działania hipotensyjnego przypada na 4–6 h po podaniu leku. Działanie utrzymuje się przez całą dobę. Pełny efekt hipotensyjny osiąga się po kilku tygodniach stosowania.

Wskazania

W Polsce lek jest zarejestrowany w terapii nadciśnienia tętniczego (w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami), zastoinowej niewydolności serca, stabilnej choroby niedokrwiennej serca.

Dodatkowym wskazaniem jest wtórna prewencja zdarzeń mózgowonaczyniowych (w połączeniu z indapamidem).

Dawkowanie

Lek podaje się raz na dobę. Dawka początkowa wynosi 4 mg/d (nadciśnienie tętnicze), 2 mg/d (niewydolność serca, prewencja udaru mózgu). W przypadku niewydolności nerek dawkę leku należy zredukować (w zależności od klirensu kreatyniny).

Preparaty

W Polsce lek jest dostępny w preparatach prostych pod nazwami handlowymi: Erbugen, Lextril, Perindanor, Perindopril, Perindopril Krka, Perindoprilum Teva, Prenessa, Prenessa Q-Tab, Presomyl, Prestarium 2,5 mg, Prestarium 5 mg, Prestarium 10 mg, Stopress, Vidotin.

Dostępny jest także w preparatach złożonych:

• w połączeniu z indapamidem: Co-Prenessa, Co-Presomyl, Indix Combi, Noliprel, Noliprel Bi-Forte, Noliprel Forte, Panoprist, Perindopril + Indapamide Krka, Tertensif Bi-Kombi, Tertensif Kombi
• w połączeniu z atorwastatyną: Euvascor, Parvaxor
• w połączeniu z bisoprololem: Prestilol, Scaliant
• w połączeniu z amlodypiną: Amlessa, Amlessini, Co-Prestarium, Co-Prestarium Initio, Perindopril/Amlodipine Krka, Prestozek Combi, Vilpin Combi
• w połączeniu z indapamidem i amlodypiną: Co-Amlessa, Triplixam
• w połączeniu z atorwastatyną i amlodypiną: Triveram.

Bibliografia

• Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy, WojciechW. Kostowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2001, ISBN 83-200-2504-4 .
• Indeks leków Medycyny Praktycznej 2007, Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2007, s. 528–529, ISBN 978-83-7430-110-7 .