Polowanie uporczywe (ang. persistence hunting) – rodzaj polowania wśród ludów pierwotnych, polegającego na ściganiu zwierzyny do jej wyczerpania (zwykle hipertermia, zob. hipoteza biegu wytrwałego w antropogenezie).
Opis polowania
Polowanie polega na wielogodzinnym naprzemiennym gonieniu i tropieniu zwierzęcia (również różnych gatunków antylopy, gazeli itp), aż do jego zupełnego wyczerpania.
Polowanie odbywa się często w temperaturze 40 °C. Człowiek dzięki swojej wytrzymałości kompensuje brak szybkości. Przypuszcza się, że jest to jeden z najstarszych sposobów polowania stosowany przez ludzi, poprzedzający wynalezienie miotanej broni myśliwskiej (bumerangów, dzirytów, włóczni czy proc). Prawdopodobnie miał on również istotny wpływ na ewolucję człowieka(zob. antropogeneza, hipoteza biegu wytrwałego). Obecnie tego typu metoda jest stosowana przez niektóre ludy zbieracko-łowieckie, jak Buszmeni na pustyni Kalahari oraz Indianie Tarahumara w Meksyku..
Uwagi
Bibliografia
- Ingfei Chen: "Born to Run", w Discover, maj 2006.
- Louis Liebenberg: (2006) "Persistence Hunting by Modern Hunter-Gatherers", w Current Anthropology, 47:6.
- Louis Liebenberg: (2008) "The relevance of persistence hunting to human evolution", w Journal of Human Evolution, 55: 1156-1159.