Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Rak podstawnokomórkowy skóry

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Rak podstawnokomórkowy skóry
carcinoma basocellulare
Ilustracja
Rak podstawnokomórkowy skóry
Klasyfikacje
ICD-10

C44
Inne nowotwory złośliwe skóry

C44.0

Skóra wargi

C44.1

Skóra powieki, łącznie z kątem oka

C44.2

Skóra ucha i przewodu słuchowego zewnętrznego

C44.3

Skóra innych i nieokreślonych części twarzy

C44.4

Skóra owłosiona głowy i szyi

C44.5

Skóra tułowia

C44.6

Skóra kończyny górnej, łącznie z barkiem

C44.7

Skóra kończyny dolnej, łącznie z biodrem

C44.8

Zmiany przekraczające granice określone kodami

C44.9

Nowotwór złośliwy skóry, nie określony

Basaliom1.jpg
Basaliom2.jpg
Basaliom3.jpg
Histologia guzkowego raka podstawnokomórkowego

Rak podstawnokomórkowy skóry (łac. carcinoma basocellulare, basalioma, ang. basal cell carcinoma, BCC) – najczęstszy nowotwór złośliwy skóry i najczęstszy nowotwór złośliwy u osób rasy białej, charakteryzujący się niskim stopniem złośliwości, powolnym wzrostem i bardzo rzadkim przerzutowaniem. Nowotwór ten ma szereg nazw synonimicznych i eponimów, m.in.: ulcus Jacobi, ulcus rodens, wrzód drążący Krompechera (tumor Krompecheri), epithelioma basocellulare, adnexoblastoma.

Epidemiologia

BCC jest najczęstszym nowotworem złośliwym skóry. Według Skin Cancer Foundation w USA corocznie 800000 ludzi zapada na tę chorobę. Częstość zachorowań rośnie z wiekiem i jest większa u ludzi rasy białej. Dotyczy głównie osób nadmiernie narażonych na promieniowanie ultrafioletowe światła słonecznego (rolnicy, żeglarze, osoby opalające się, itp.). W zespole Gorlina istnieje genetycznie uwarunkowana skłonność do powstawania raków podstawnokomórkowych skóry, spowodowana mutacją w genie PTCH2 w locus 9q22.3.

Objawy i przebieg

Charakter wykwitów pierwotnych w BCC może być mocno zróżnicowany, stąd w zależności od cech morfologicznych nowotworu wyróżniamy następujące odmiany:

  • Rak podstawnokomórkowy guzkowy (carcinoma basocellulare nodosum) – najczęstsza postać BCC, wykwit ma charakter niezapalnego guzka otoczonego charakterystycznym, niezapalnym, perełkowatym wałem. W części środkowej guzka może występować bliznowacenie.
  • Rak podstawnokomórkowy wrzodziejący (carcinoma basocellulare exulcerans, historyczna nazwa: wrzód drążący – ulcus rodens) – postać charakteryzująca się głębokim nacieczeniem podstawy guza, mogącym prowadzić do niszczenia mięśni i kości. Charakterystyczny dla obrazu klinicznego BCC wał otaczający guzek może być w tej postaci ledwo dostrzegalny.
  • Rak podstawnokomórkowy barwnikowy (carcinoma basocellulare pigmentosum)
  • Rak podstawnokomórkowy twardzinopodobny (carcinoma basocellulare morpheiforme) – ma charakter porcelanowej barwy guzka, zazwyczaj nie ulegającego rozpadowi.
  • Rak podstawnokomórkowy torbielowaty (carcinoma basocellulare cysticum) – postać lokalizująca się zwykle na powiekach, w której wykwitem pierwotnym są małe, przezroczyste guzki.
  • Rak podstawnokomórkowy powierzchowny (carcinoma basocellulare superficiale) – postać o łagodnym i bardzo przewlekłym przebiegu, w której powierzchowne wykwity są na ogół liczne, dobrze odgraniczone, i charakteryzują się bardzo powolnym szerzeniem. Obecny jest lekko wyniosły wał wokół pojedynczej zmiany. Najczęstszą lokalizacją tej postaci nowotworu jest tułów; odmianą postaci powierzchniowej jest tzw. guz Arninga (carcinoma basocellulare superficiale multicentricum).

Ogólnie wszystkie odmiany BCC charakteryzują się powolnym przebiegiem i typową lokalizacją na skórze twarzy, nigdy nie uszkadzają gałki ocznej i nie zajmują błon śluzowych. z wyjątkiem postaci wrzodziejącej, naciekają podścielisko tylko w nieznacznym stopniu.
Inną charakterystyczną cechą BCC jest tylko wyjątkowe występowanie przerzutów. Opisano pojedyncze przypadki przerzutów raka podstawnokomórkowego do węzłów chłonnych i narządów wewnętrznych.

Różnicowanie

Postać guzkowa BCC

Postać wrzodziejąca

Postać barwnikowa

Postać powierzchowna

Leczenie

Bibliografia

  • Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową PZWL 2005, ISBN 83-200-3367-5.
  • Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała Patologia znaczy słowo o chorobie. T. 2. Wydawnictwo Polskiej Akademii Umiejętności, Kraków 2003. ISBN 83-88857-65-7.

Linki zewnętrzne


Новое сообщение