Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Równowaga kwasowo-zasadowa

Другие языки:

Równowaga kwasowo-zasadowa

Подписчиков: 0, рейтинг: 0

Równowaga kwasowo-zasadowa - stan utrzymania optymalnego stężenia jonów wodoru w przestrzeniach wewnątrzkomórkowych i zewnątrzkomórkowych ustroju będący wynikiem licznych mechanizmów homeostazy ustrojowej. W warunkach prawidłowych stężenie jonów wodorowych wewnątrz komórki wynosi 100 nmol/l co odpowiada pH ok. 7, a w przestrzeni zewnątrzkomórkowej 40±5 nmol/l (pH 7,35-7,45). Stałe stężenie jonów H⁺ oznacza się mianem izohydrii. Do oznaczenia parametrów równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie człowieka stosuje się gazometrię.

Utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej wymaga:

Buforowania zmiennych stężeń jonu wodoru
Eliminację równoważników kwaśnych przez:
- Płuca – regulacja oddechowa
- Nerki – regulacja metaboliczna

Bufory

Wśród buforów w organizmie człowieka do najistotniejszych należą:

Nazwa buforu	Reakcja	Udział w pojemności buforującej krwi	Przewaga w przestrzeni
Bufor wodorowęglanowy	H₂CO₃ ↔ H⁺ + HCO₃^-	70%	Zewnątrzkomórkowej
Bufor hemoglobinianowy	HHb ↔ H⁺ + Hb^- / HHbO₂↔ H⁺ + HbO₂	21%	Wewnątrzkomórkowej
Bufor białczanowy	R-COOH ↔ H⁺ + R-COO^-	6%	Wewnątrzkomórkowej
Bufor fosforanowy	H₂PO₄^- ↔ H⁺ + HPO₄^2-	3%	Zewnątrzkomórkowo

Regulacja oddechowa

Poprzez eliminację CO₂ przez płuca w procesie oddychania możliwe jest utrzymanie prawidłowego ciśnienia parcjalnego CO₂ (pCO₂) we krwi i płynach ustrojowych, które dla krwi tętniczej powinno wynosić 32-45 mmHg. Proces ten, jest ściśle związany z możliwością dyfundowania CO₂ z krwi, do przestrzeni powietrznych pęcherzyków płucnych. Również prężność tlenu (pO₂) ma ścisły związek z prężnością CO₂. Tę zależność opisuje fizjologicznie występujący efekt Bohra.

W wyniku upośledzonej eliminacji CO₂ przez płuca dochodzi do kwasicy oddechowej. Natomiast w procesie pobudzenia ośrodka oddechowego i hiperwentylacji występuje zasadowica oddechowa.

Regulacja metaboliczna

Regulacja metaboliczna sprowadza się głównie do eliminacji jonów H⁺ i zapewnienia odpowiedniej puli zasady buforującej HCO₃^- przez nerki. Prawidłowe stężenie jonów HCO₃^- wynosi we krwi tętniczej 21-25 mmol/l. W tym procesie udział biorą następujące mechanizmy:

wytwarzanie w krwinkach czerwonych jonów HCO₃^-, w ilości adekwatnej do pCO₂
wchłanianie zwrotne jonów HCO₃^- w kanalikach nerkowych z moczu pierwotnego

Zaburzenia metaboliczne których skutkiem jest utrata równowagi pomiędzy zasadą buforującą HCO₃^- a jonami H⁺, skutkujące przewagą jonów H⁺ określa się mianem kwasicy metabolicznej. Natomiast nadmierna kumulacja jonów HCO₃^- prowadzi do zasadowicy metabolicznej.