Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Sprawa diabelskiej stopy

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Sprawa diabelskiej stopy
The Adventure of the Devil’s Foot
Ilustracja
Holmes i Watson nad ciałem Brendy.
Autor

Arthur Conan Doyle

Typ utworu

kryminał

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Wielka Brytania

Język

angielski

Data wydania

1910

poprzednia
Zniknięcie Lady Frances Carfax
następna
Jego ostatni ukłon (opowiadanie)

Sprawa diabelskiej stopy (ang. The Adventure of the Devil’s Foot) – opowiadanie Arthura Conana Doyle’a o przygodach Sherlocka Holmesa. Pierwsza publikacja w „The Strand Magazine” w grudniu 1910 (ilustrator Gilbert Halliday), następnie w tomie Jego ostatni ukłon (1917). Na liście najlepszych przygód Holmesa ułożonej przez Conana Doyle’a zajmowało miejsce dziewiąte.

Inne tytuły w tłumaczeniach: Czarcia stopa lub Diabelska noga.

Podobnie jak w opowiadaniu Dziedzice z Reigate doktor Watson nakłania Holmesa do wyjazdu na urlop, by odpoczął od rozwiązywania zagadek. Przybywają do Poldhu na wybrzeżu Półwyspu Kornwalijskiego. Wkrótce następuje tragiczne zdarzenie. Panna Brenda Tregennis w trakcie nocnej gry w karty z braćmi umiera ze śladem przerażenia na twarzy, dwaj jej bracia zostają odwiezieni do szpitala z objawami choroby psychicznej. Nazajutrz w swym pokoju odnaleziony zostaje martwy, z podobnym wyrazem twarzy, trzeci brat Mortimer Tregennis. Miejscowy pastor pyta, czy to diabelska sprawka.

Holmes pobiera proszek z pochłaniacza dymu na kloszu lampy w pokoju Mortimera. Razem z Watsonem podgrzawszy ów proszek przeprowadzają eksperyment, wdychając trujący opar, przeżywają koszmarne wizje, w porę wybiegają z pomieszczenia na świeże powietrze. Mają do czynienia z korzeniem zachodnioafrykańskiej rośliny nazywanej nogą diabła. Detektyw ustala, że sprawcą tragedii był Mortimer, pokłócony z rodziną z powodu podziału majątku. Jego zaś z zemsty uśmiercił w ten sam sposób mężczyzna kochający Brendę. Holmes wysłuchawszy opowieści mściciela postanawia zachować wyniki śledztwa w tajemnicy, podobnie jak w przygodach Tragedia w Boscombe Valley i Abbey Grange.

Ekranizacje:

  • 1921 – Eille Norwood (Holmes), Hubert Willis (Watson)
  • 1965 – Douglas Wilmer (Holmes), Nigel Stock (Watson)
  • 1988 – Jeremy Brett (Holmes), Edward Hardwicke (Watson)

W serialu Sherlock Holmes i doktor Watson do wątku trujących oparów nawiązano w odcinku 18 Wieża Śmierci (The Case Of The Deadly Tower), w tej wersji zamiast kadzidła są świece.

Linki zewnętrzne


Новое сообщение