Stosunek obwodu talii do obwodu bioder, WHR (od ang. waist-to-hip ratio lub waist–hip ratio) – współczynnik wynikający podzielenia obwodu talii przez obwód bioder (pomiary dokonywane w dowolnej jednostce miar). Stanowi on wskaźnik dystrybucji tkanki tłuszczowej w ciele człowieka.
Obliczanie
W celu obliczenia stosunku obwodu talii do obwodu bioder należy uprzednio dokonać pomiaru obwodu talii i bioder. Pomiarów tych należy dokonać możliwie dokładnie, na przykład za pomocą taśmy do pomiarów antropometrycznych z siłomierzem i w ściśle określonym miejscu ciała. Obliczenia przeprowadza się zgodnie z poniższym wzorem.
Obwód talii należy zmierzyć w połowie odległości między dolnym brzegiem (łukiem) żeber a górnym brzegiem grzebienia kości biodrowej, natomiast pomiaru obwodu bioder dokonuje się, prowadząc miarkę przez największą wypukłość mięśni pośladkowych, poniżej talerzy biodrowych.
Konsekwencje
Poprawnie wyznaczone obwody pozwalają na obliczenie wartości WHR. Stosunek obwodu talii do obwodu bioder większy lub równy 0,85 u kobiet lub 1,0 u mężczyzn oznacza otyłość androidalną (brzuszną, typu jabłka). Otyłość ginoidalną (pośladkowo-udową, typu gruszki) określa się innymi metodami.
Według psychologów ewolucyjnych współczynnik ten jest miarodajnym, liczbowym wskaźnikiem atrakcyjności fizycznej kobiet w oczach mężczyzn. W większości kultur za najbardziej atrakcyjny uważany jest kobiecy kształt o WHR = 0,7. Obserwacje te potwierdzają badania, w których wykazano, że na widok nagich kobiet mających WHR około 0,7 dochodzi do aktywacji w mózgu mężczyzn ośrodka przyjemności. Przypuszcza się, że jest to powiązane z nieświadomym ocenianiem potencjału płodności kobiety przez mężczyznę, gdyż kobiety o szerokiej miednicy znacznie łatwiej przechodzą ciążę i poród.