Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Szumy uszne

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Dzwonienie (szum) w uszach
tinnitus
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

H93.1

Szumy uszne (łac. tinnitus auris) – grupa przykrych doznań dźwiękowych pochodzenia endogennego, które zwykle są objawami drobnych defektów w uchu wewnętrznym. Szumy uszne mają charakter subiektywny, słyszane są tylko przez osobę, u której powodują dyskomfort. Nie pochodzą z otoczenia, jednak może je generować zbyt głośny dźwięk. Odczuwane są w uszach lub w głowie. Szumy uszne obiektywne występują rzadziej i może je usłyszeć także osoba, która bada poprzez osłuchiwania z zewnątrz uchem lub za pomocą stetoskopu.

Wyróżnia się szum:

  • czaszkowy,
  • uszny – szum naczyniopochodny jest pulsujący, nasila się po wysiłku, emocjach, przy wzroście ciśnienia tętniczego, może zmieniać się przy poruszaniu głową,
  • nerwowy – często pozostałość zapalenia ucha środkowego i błędnika lub pracy w hałasie, procesu starzenia się.

Etiologia

W około 67% przypadków nie udaje się ustalić przyczyny szumów. Najprawdopodobniej w tej części przypadków przyczyna ma centralne pochodzenie (mózg). W tym przypadku defekt miałby polegać na niewłaściwej obróbce sygnałów docierających do mózgu. W pozostałej części przypadków etiologia jest wyraźnie określona.

Do określonych przyczyn należą:

W przypadku jednostronnego, subiektywnego szumu w uchu należy podejrzewać guz kąta móżdżkowo-mostkowego lub nerwiak nerwu VIII.

Zapobieganie

Dla zapobiegania szumów usznych zalecane są:

  • ochrona uszu przed nadmiernym hałasem poprzez używanie ochraniaczy na uszy w miejscach pracy wystawionych na nadmierny hałas;
  • unikanie leków powodujących uszkodzenie słuchu;
  • zapanowanie nad bezsennością, zmęczeniem, wyczerpaniem, depresją.

Objawy

Objawy szumu w uszach występują w rozmaitych postaciach. Najczęściej są określane jako:

  • gwizdanie,
  • piszczenie,
  • szmer,
  • szum,
  • pulsowanie,
  • dzwonienie,
  • tykanie.

Leczenie

  • Tzw. TRT (ang. tinnitus retraining therapy), obecnie najbardziej skuteczna metoda terapii, stosowana w wyspecjalizowanych ośrodkach, polegająca na uaktywnianiu procesu habituacji szumu. Stosuje się tu specjalne nagrania z tzw. szumem szerokopasmowym, którego słuchanie daje w konsekwencji subiektywne ściszenie własnego szumu.
  • Stosowanie aparatów słuchowych.
  • Leki usprawniające krążenie naczyniowe w błędniku i naczyniach mózgowych.
  • Leki przeciwdepresyjne oraz uspokajające, które są skuteczne wtedy, gdy szum uszny jest objawem złego samopoczucia lub depresji. Ogólnie efekty działania leków nie są zadowalające w przypadku szumu w uszach.
  • Stymulacja laserem, mająca na celu zainicjowanie samodzielnej naprawy defektu komórek słuchowych przez organizm.

Fizjoterapia w leczeniu szumów usznych

Szacuje się, że u podłoża nawet 65% subiektywnych szumów usznych leżą przyczyny somatosensoryczne, w tym mięśniowo-powięziowy zespół bólowy (ang. myofascial pain syndrome, MFPS),związany z obecnością punktów spustowych (trigger points, TrP), zlokalizowanych w obrębie mięśnio-powięzi, dlatego w wielu przypadkach jest możliwe leczenie szumów usznych przy użyciu metod fizjoterapeutycznych, do których należą:

  • masaż tkanek głębokich,
  • rozluźnianie mięśniowo-powięziowe,
  • kompresja TrP,
  • terapia czaszkowo-krzyżowa,
  • mobilizacja segmentu C0-C1,
  • suche igłowanie.

Powikłania

  • zaburzenia koncentracji,
  • bezsenność, zmęczenie i wyczerpanie.

Bibliografia

  • Franciszek Kokot Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych. Wyd. II Warszawa 2005 ISBN 83-200-2189-8.
  • Paul Rutter Opieka farmaceutyczna. Objawy, rozpoznanie i leczenie wyd. 1, Urban & Partner, Wrocław 2006 ISBN 83-89581-08-6.

Новое сообщение