Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Twór siatkowaty

Подписчиков: 0, рейтинг: 0

Twór siatkowaty albo układ siatkowaty (łac. formatio reticularis), inaczej: siatkowaty, retikularny, „kora pnia mózgu” – rozciąga się w pniu mózgu od międzymózgowia do rdzenia przedłużonego, a następnie przechodzi w twór siatkowaty rdzenia kręgowego.

Neurony tworu siatkowatego mają następujące cechy charakterystyczne:

  • ich dendryty słabo się rozgałęziają,
  • neuryty dzielą się na gałęzie wstępujące i zstępujące,
  • perykariony ich są w niektórych miejscach rozproszone.

W rdzeniu kręgowym twór siatkowaty znajduje się w warstwie pośredniej pomiędzy istotą szarą tworzącą rogi (słupy) przednie i tylne, w pobliżu kanału środkowego.

Udało się wyodrębnić 96 jąder tworu, z których najważniejsze to:

Układ siatkowaty

Układ siatkowaty jest pojęciem czynnościowym. Neurony tego układu przewodzą impulsy nerwowe drogami nieswoistymi. W skład tego układu wchodzą neurony przekazujące lub hamujące impulsacje za pośrednictwem niemalże wszystkich rodzajów neurotransmiterów. Odpowiada za regulację wielu czynności wegetatywnych, mając możliwość wpływania na jądra nerwów czaszkowych i ośrodki wegetatywne, które są wręcz „wtopione” pomiędzy struktury układu siatkowatego. Twór siatkowaty wpływa na czuwanie, sen i świadomość. Uszkodzenie jego struktur wprowadza pacjenta w stan wegetatywny. Fizjologicznie dzieli się ten układ na:

  • część zstępującą – kontroluje czynność odruchową rdzenia kręgowego, wpływa na czynność ośrodków oddechowych, krążeniowych oraz na napięcie mięśniowe. Część zstępująca dzieli się na:
    • część pobudzająca – toruje lub przyspiesza przewodnictwo innych neuronów,
    • część hamująca – blokuje lub zwalnia przewodnictwo innych neuronów,
  • część wstępującą – przewodzi impulsy aferentne jako droga nieswoista oraz kontroluje czynność neuronów jąder ruchowych mostu, jąder ruchowych nerwów kontrolujących ruch gałek ocznych. Dzieli się na:
    • układ siatkowy wstępujący pobudzający (RAS) – prowadzi impulsację do wszystkich pól kory, ośrodków autonomicznych oraz ośrodków podkorowych motywacyjnych,
    • układ wstępujący hamujący czyli układ rekrutujący wzgórza – działa antagonistycznie do RAS, synchronizuje czynność bioelektryczną mózgu (wygasza jego aktywność).

Drogi tworu siatkowatego

Drogi doprowadzające

  • droga rdzeniowo-siatkowa – biegnie w sznurze przednim oraz bocznym rdzenia kręgowego. Przewodzą impulsację czuciową eksteroreceptywną, proprioreceptywną oraz interoreceptywną do tworu siatkowatego, duża część impulsacji biegnie do jądra olbrzymiokomórkowego. Połączenie to stanowi podstawę ośrodkowego hamowania bólu.
  • droga móżdżkowo-siatkowa górna, dolna oraz środkowa – biegną przez konary móżdżku. Móżdżek za pośrednictwem tworu siatkowatego oddziałuje na rdzeń kręgowy, korygując ruchy wykonywane w danej chwili.
  • drogi rozpoczynające się w międzymózgowiu – przewodzą impulsację od wzgórza, podwzgórza oraz układu limbicznego.
  • droga korowo-siatkowa – włókna tej drogi biegna razem z włóknami drogi korowo-rdzeniowej i korowo-jądrowej do poszczególnych jąder tworu siatkowatego.

Drogi odprowadzające

  • drogi wstępujące – układ siatkowaty wstępujący pobudzający i hamujący (układ rekrutujący).
  • droga siatkowo-rdzeniowa przednia (przyśrodkowa) – rozpoczyna się od jąder śródmózgowiowych i mostu, jest drogą nieskrzyżowaną. Działa pobudzająco na komórki rogów przednich – droga torująca.
  • droga siatkowo-rdzeniowa boczna – rozpoczyna się od jąder rdzenia przedłużonego i jest drogą skrzyżowaną. Działa hamująco na komórki rogów przednich.
  • droga siatkowo-móżdżkowa – rozpoczyna się głównie w jądrach mostu.

Bibliografia


Новое сообщение