Typologia Sheldona

Typologia Sheldona – konstytucjonalna teoria temperamentu autorstwa Williama Sheldona. Bazuje na podobnych podstawach, co typologia Kretschmera, jest jednak bardziej zobiektywizowana.

Osoby badane, po dokonaniu pomiarów odpowiednich proporcji w ich budowie ciała są oceniane na trzech wymiarach w skali od 1 do 7, a następnie na podstawie uzyskanych wyników przypisywane do odpowiedniego typu. Wyniki badania przedstawia się w postaci trzycyfrowej, gdzie każda cyfra odpowiada natężeniu danego wymiaru u osoby badanej.

Skale w typologii Sheldona

Są one analogiczne do skal wyodrębnionych przez Kretschmera:

• typ ektomorficzny (ektomorfik) – 117 – odpowiada astenikowi; jest to osoba wysoka, smukła
• typ mezomorficzny (mezomorfik) – 171 – odpowiada atletykowi; jest to osoba postawna, umięśniona
• typ endomorficzny (endomorfik) – 711 – odpowiada pyknikowi; jest to osoba niska, krępa.

Powyższe 3 typy są skrajnie wysokim natężeniem jednej z cech i skrajnie niskim cech pozostałych, większość ludzi należy jednak do typów mieszanych.

Teoretycznie istnieją 343 (=7³) możliwe typy budowy ciała, jednak w praktyce większość ludzi można przydzielić do około 80 z nich.