Abazja

Abazja (łac. abasia, gr. αβασία) – objaw kliniczny polegający na niemożności chodzenia, poruszania całością lub częścią kończyny dolnej, niedowładzie lub całkowitym porażeniu spowodowanym urazem. Objaw występuje jako element zaburzeń dysocjacyjnych lub schorzeń neurologicznych.

Chorzy z abazją zachowują pełną czynność kończyn dolnych w pozycji horyzontalnej. Spionizowani – nie są w stanie wykorzystać funkcji lokomocyjnych kończyn.

Abazja jest następstwem zaburzeń czynnościowych, występujących najczęściej w histerii (łącznie z astazją). Niekiedy jest następstwem zmian organicznych w ośrodkowym układzie nerwowym (guz płata czołowego, schyłkowy okres zespołów otępiennych) lub w błędniku.

Zobacz też

• apraksja

Bibliografia

• Adam Bilikiewicz: Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 683. ISBN 83-200-3388-8.