 szewron | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data założenia |
2014 |
| Rodzaj stowarzyszenia | |
| Profil działalności |
bezzałogowy statek powietrzny, świadomość sytuacyjna, bezpieczeństwo teleinformatyczne |
| Lider |
Inna Honczar (z 2022) |
| Nr rejestru |
43707232 |
| Data rejestracji |
13 lipca 2020 |
| Strona internetowa | |
„Aerorozwidka” (ukr. «Аеророзвідка», pol. „Wywiad lotniczy”) – zespół i organizacja pozarządowa na Ukrainie, która promuje tworzenie i wdrażanie sieciocentrycznych i zrobotyzowanych zdolności wojskowych dla Sił Bezpieczeństwa i Obrony Ukrainy. W jej granicach społeczeństwo obywatelskie uczestniczy w odpieraniu agresji na Ukrainę. Założycielami „Aerorozwidki” są wolontariusze Jarosław Honczar, Wołodymyr Koczetkow-Sukacz, Natan Chazin i Dmytro Lisenbart.
Ustanowienie
Natan Chazin, przywódca „Żydowskiej Setki”Euromajdanu, bojownik pierwszej grupy „Azow”, zaczął szukać możliwości uzbrojenia technicznego armii ukraińskiej na początku okupacji Krymu przez Rosję w 2014 r. Po nieudanej podróży do Izraela, która odmówiła pomocy wolontariuszowi, Natan Chazin zwrócił się do swojego przyjaciela z Majdanu Olega. Zrobił panoramiczne ujęcia z drona DJI Phantom. Klip „Ukraina oczami drona” i zyskał ponad milion wyświetleń na YouTube. To od tego drona, który został przekazany ochotnikom, rozpoczęła się historia „Aerorozwidki”.
Wołodymyr Koczetkow-Sukacz wziął ten dron i poszedł z nim do batalionu „Ajdar”, po czym otrzymał pozytywną opinię. Następnie Jaroslav Honczar wspólnie z akademią komputerową „Krok” przystosował urządzenie do działania w warunkach bojowych. W efekcie zasięg lotu ukraińskich dronów wzrósł z 300 m do 3 km. Do sprawy włączyły się także koła modelarskie, indywidualni amatorzy oraz organizacje komercyjne. Urządzenia były ciągle ulepszane, po czym stale były używane w Siłach Zbrojnych Ukrainy oraz w jednym z batalionów ochotniczych.
Status i współpraca
Grupa wolontariuszy z „Aerorozwidki” na początku swojej działalności miała już doświadczenie we współpracy z Siłami Zbrojnymi, Wojskami Wewnętrznymi Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy i Gwardią Narodową Ukrainy oraz korzystała z pomocy Państwowej Służby Granicznej Ukrainy. Później członkowie społeczności zostali wysłani do jednostek wywiadowczych w grupach.
W grudniu 2015 r. członkowie „Aerorozwidki” weszli do Sił Zbrojnych Ukrainy w postaci jednostki wojskowej A2724 o nazwie Centrum Wdrażania i Wspierania Zautomatyzowanych Systemów Kontroli Operacyjnej (Bojowej). Jednostka została utworzona z ochotników z grupy „Aerorozwidki”, która pracowała w tym czasie w odrębnych jednostkach wywiadowczych # 74 i # 131. Nowa jednostka dołączyła się do Sił Łączności i Cyberbezpieczeństwa Sił Zbrojnych Ukrainy. Jednak w 2020 roku z inicjatywy Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Ukrainy Ministerstwo Obrony Ukrainy zlikwidowało tę jednostkę wojskową. W systemie NATO jednostka jest klasyfikowana jako C4ISR (dowodzenie, kontrola, łączność, technika informatyczna (komputery), wywiad, obserwacja, wywiad instrumentalny).
W lipcu 2020 r. członkowie grupy wolontariuszy zarejestrowali organizację pozarządową „Aerorozhidka” na Ukrainie.
W marcu 2021 r. następuje reorganizacja, po której w strukturach Ministerstwa Obrony Ukrainy zostaje przywrócona jednostka wojskowa A2724. Część jednostki, która pracowała w kierunku monitoringu wideo, podlegając dowództwu Połączonego Dowództwa Sił Zbrojnych Ukrainy. Później, do końca 2021 r., wyodrębnia się również Centrum Innowacji i Technologii Obronnych. (od 2022 r. występuje w oficjalnych źródłach pod nazwą Centrum Innowacji i Rozwoju Technologii Obronnych). Pozostała część byłej jednostki wojskowej A2724 staje się kadrą naukową Wojskowego Instytutu Telekomunikacji i Informatyzacji.
Działalność
Od 2022 r. obszarami działalności Wywiadu Powietrznego są m.in.:
- opracowanie, testowanie i wdrażanie zautomatyzowanych narzędzi sterowania, przede wszystkim systemu wyświetlania sytuacji sytuacyjnej (system świadomości sytuacyjnej „Delta”);
- opracowanie, testowanie, wdrażanie i zastosowanie różnych czujników do systemu sytuacyjnego, w szczególności monitoringu wideo;
- projektowanie i użytkowanie wielowirnikowych bezzałogowych statków powietrznych;
- promowanie reformy Sił Zbrojnych Ukrainy, przede wszystkim w zakresie wdrażania systemu C4ISR;
- współpraca z władzami państwowymi w zakresie rozwoju zdolności sektora bezpieczeństwa i obrony Ukrainy do integracji weteranów “Aerorozwidki” z życiem cywilnym;
- realizacja innych projektów naukowo-technicznych oraz wykorzystanie doświadczenia wojskowego w dziedzinie cywilnej (w Rezerwacie Czarnobyl; udział w wydarzeniach międzynarodowych: CWIX, Sea Breeze, Fast Trident).
Drony
W sierpniu 2014 roku Wołodymyr Koczetkow-Sukacz poinformował, że „Aerorozwidka” produkuje już alternatywne bezzałogowe statki powietrzne na potrzeby ATO, biorąc za podstawę standardowe śmigłowce sprzedawane w sklepach, modernizując je. Następnie drony nadają się do taktycznego zwiadu. Urządzenia pracowały na liniach frontu w pięciu oddziałach i pokazywały wyniki: przesyłały dane, zdjęcia z geotagami na odległość do 2 km. Tego wystarczy, aby dowódca podjął decyzję o wysłaniu oddziału.
W 2016 roku „Aerorozwidka” uruchomiła program opracowania pierwszych prototypów bezzałogowych statków powietrznych. Już w 2019 roku model, który był używany podczas operacji specjalnej w strefie ATO, został w pełni przetestowany. Do 24 lutego 2022 r. wyprodukowano około 50 zestawów oktokopterów R18, które mają osiem silników dla większej niezawodności. Śmigłowiec ma pionowy start i lądowanie, zasięg 5 km, może pozostawać w powietrzu przez około 40 minut i przenosić 5 kg ładunku. Podczas budowy wykorzystywane są komponenty ukraińskie i importowane. Pierwotnie opracowany w celu dostarczania leków i żywności, jednak plany użycia zostały zmienione przez rosyjską inwazję 24 lutego 2022 r. Jednak bombowiec R18 był również używany przed ofensywą na dużą skalę przez Rosjan. Jako pociski używane są sowieckie kumulacyjne granaty przeciwpancerne RKG-3 lub bomby RKG-1600 stworzone na ich podstawie przez rusznikarzy fabryki Majak. R18 może przewozić trzy takie rodzaje amunicji.
Ponadto „Aerorozwidka” gromadzi drony firm trzecich, których jednostki bojowe używają do rozpoznania i dostosowania ognia artyleryjskiego. Należą do nich w szczególności komercyjne drony DJI i Autel, które zwykle przychodzą jako pomoc wolontariuszy. Drony PD-1, Leleka-100 i inne również przybywają do użycia podczas wojny.
„Aerorozwidka” wskazuje, że do 2022 roku użycie dronów na wojnie jest powszechne, mają swoje miejsce w wojsku i na polu bitwy. Ponadto są tym samym materiałem eksploatacyjnym co naboje, ponieważ mogą ulec zniszczeniu. Jednocześnie różnica w kosztach między dronami „Aerorozwidki” a zniszczonym za pomocą tych dronów sprzętem wroga jest bardzo duża. Poza tym zneutralizowany w ten sposób sprzęt wroga ratuje życie cywilom i ukraińskim żołnierzom.
Inwazja rosyjska w 2022 r.
Od 24 lutego 2022 r. z Białorusi prawym brzegiem Dniepru do Kijowa zmierzał ogromny konwój rosyjskich pojazdów. W tym dniu oddziały wojskowe spotkały się z wrogiem pod Hostomlem. Również, aby zapobiec okrążeniu stolicy, jednostki wojskowe przy pomocy dronów “Aerorozwidki” zaczęły atakować konwój Sił Zbrojnych Rosji od strony Malina. Po kilku eksplozjach wojska rosyjskie przestały jechać w ogromnym konwoju i podzieliły się na grupy po 5–10 pojazdów. Została również zastosowana artyleria po magazynach wroga, zniszczenie ich i odcinanie dostawy.
Z pomocą dronów i terminali Starlink siły ukraińskie zatrzymały wielokilometrowy konwój. Dzięki łączności nawiązanej za pomocą dronów i „Starlinków” siły ukraińskie uderzyły w tylne magazyny w pobliżu białoruskiej granicy, co odcięło dostawy do pierwszego rzutu – wspomina “Aerorozwidka”. Podobnie, stabilna komunikacja jest możliwa tylko dzięki dużej szybkości przesyłania danych przez “Starlink”. Później ukraińskie jednostki wojskowe włączyły się do pracy z oktokopterami R18, innymi dronami i „Starlinkami” na różnych kierunkach działań wojennych. Komunikacja odbywała się w systemie orientacji sytuacyjnej „Delta”.
Interesujące fakty
- Termin „rozpoznanie lotnicze” został ukuty przez jego założycieli Jarosława Honczara, Wołodymyra Koczetkowa-Sukacza i Natana Chazina. Wcześniej na Ukrainie istniało pojęcie „fotografii lotniczej”.
- 9 lutego 2015 r. w Doniecku doszło do potężnej eksplozji. Przedstawiciele „Aerorozwidki” poinformowali, że byli korektorami tego ciosu.
Linki zewnętrzne
- (ukr., ang.) Oficjalna strona internetowa.
- Wojna w Ukrainie. Jak sztuczna inteligencja zabija Rosjan. Marcin Wyrwał, Onet.pl. 13.07.2022.
- Aerorozvidka, czyli "rój pszczół" walczący o Ukrainę. Dzięki nim Rosjanie nie śpią spokojnie. Karolina Modzelewska, Wirtualna Polska. 14.08.2022.