Alabastron (stgr. ἀλάβαστρον) – starożytne naczynie toaletowe w kształcie cylindrycznej, gruszkowatej buteleczki ze spłaszczonym wylewem, na którym rozcierano pachnidła (wonne olejki).
Forma naczynia znana i używana w starożytnym Egipcie i Grecji oraz na Bliskim Wschodzie. Nazwę swą zawdzięcza materiałowi, z którego pierwotnie je wytwarzano, tj. z alabastru; później alabastrony wyrabiano również z gliny lub szkła. Zwykle miały zaoblone dno i dwa uszka do zawieszania. Często ozdabiane były malowidłami, rzadziej rzeźbione.
Ceramika starożytnej Grecji
| Naczynia na wino | |
|---|---|
| Naczynia na wodę | |
| Naczynia do mieszania | |
| Do gotowania | |
| Zastawa stołowa | |
| Na perfumy i olejki, weselne |
|
| Ceramika rytualna | |
| Przechowywanie i inne | |
| Inne | |
| Techniki | |
| Malarstwo wazowe |
