Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Amelogenesis imperfecta

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Amelogenesis imperfecta
Ilustracja
Zdjęcie rtg zębów u pacjenta z amelogenesis imperfecta; widać charakterystyczny ubytek pochłaniania promieni przez szkliwo i ubytki szkliwa
Klasyfikacje
ICD-10

K00.5
Dziedziczne zaburzenia w strukturze zęba niesklasyfikowane gdzie indziej- Amelogenesis imperfecta

Amelogenesis imperfecta (ang. amelogenesis imperfecta, AI) – grupa uwarunkowanych genetycznie zaburzeń rozwoju szkliwa zębów. Zęby chorych z amelogenesis imperfecta są małe, przebarwione, mają nieprawidłowo ukształtowaną powierzchnię, są podatne na uszkodzenia i przedwcześnie wypadają. Choroba może dotyczyć zarówno uzębienia mlecznego jak i stałego. Wyróżniono wiele typów i klasyfikacji klinicznych schorzenia.

Epidemiologia

Typ hipoplastyczny amelogenesis imperfecta. Charakterystyczne dołkowanie i bruzdowanie szkliwa
Typ hipolastyczny amelogenesis imperfecta, u tego pacjenta dodatkowo występują nieprawidłowości zgryzu
Typ hipolastyczny amelogenesis imperfecta, u tej pacjentki bruzdowania szkliwa przebiegają poprzecznie
Typ hipoplastyczny amelogenesis imperfecta u pacjenta, będącego bratem kobiety przedstawionej na grafice C. Widać odmienności fenotypowe w obrębie jednej postaci schorzenia
Typ hipomineralizacyjny amelogenesis imperfecta – szkliwo jest jednorodnie matowe i przebarwione
Typ hipomineralizacyjny amelogenesis imperfecta współistniejący z typem hipoplastycznym u pacjenta z dystrofią pręcików siatkówki
Typ niedojrzały amelogenesis imperfecta; szkliwo jest prawidłowej grubości i twardości, ale jego powierzchnia jest lekko przebarwiona, przypominając obraz kliniczny fluorozy
Typ niedojrzały amelogenesis imperfecta u innego pacjenta

Szacunki co do częstości schorzenia w populacji są bardzo różne i wynosiły od 1:14 000 w USA do 1:700 w populacji szwedzkiej.

Etiologia

Szkliwo jest wysoce zmineralizowaną tkanką, w której ponad 95% objętości stanowią kryształy hydroksyapatytu. Uważa się, że tworzenie tej niezwykle uporządkowanej struktury jest regulowane przez ameloblasty na drodze interakcji z licznymi typami cząsteczek organicznych, w tym enameliny, amelogeniny, ameloblastyny, tufteliny, amelotyny, sjalofosfoproteiny dentynowej i różnorodnych enzymów, takich jak kalikreina 4 i metaloproteinaza 20 macierzy szkliwa. Mutacje w każdym z genów kodujących wymienione białka skutkują fenotypem amelogenesis imperfecta.

Typy AI
Typ OMIM Gen Białko Locus
AIH1 (amelogenesis imperfecta, X-linked 1) OMIM 301200 . Amelogenina X p22.3-p22.1
AIH2 (amelogenesis imperfecta 2, hypocalcification type) OMIM 104500 ENAM Enamelina 4 q21
AIH3 (amelogenesis imperfecta, hypoplastic/ hypomaturation, X-linked 2) OMIM 301201 . . Xq22-q28
AI1G (amelogenesis imperfecta, hypoplastic type, 1G) OMIM 204690 . . .
Amelogenesis imperfecta, hypoplastic, and openbite malocclusion, autosomal recessive OMIM 608563 ENAM Enamelina 4q21
CRDAI OMIM 217080
AIHHT OMIM 104510 DLX3 . 17 q21.3-q22
OMIM 104530
Zespół Kohlschuttera i Tonza OMIM 226750
Platyspondylia i amelogenesis imperfecta OMIM 601216
OMIM 204700 MMP20, KLK4 19 q13.4, 11 q22.3-q23
OMIM 204650
OMIM 130900

CRDAI – cone-rod dystrophy and amelogenesis imperfecta
AIHHT – amelogenesis imperfecta, hypomaturation-hypoplastic type, with taurodontism

Typy

Począwszy od wyróżnienia jednostki chorobowej przez Weinmanna i wsp. w 1945 roku przedstawiono liczne klasyfikacje kliniczne zaburzenia. Weinmann podzielił AI na dwa zasadnicze typy: z hipoplazją szkliwa i z hipomineralizacją szkliwa.

Klasyfikacja Darlinga

Darling podzielił dwa typy według Weinmanna na sześć dalszych.

Klasyfikacja Darlinga
AI z hipoplazją AI z hipomineralizacją
Grupa Opis Typ Opis
1 Uogólnione dołkowanie szkliwa 4A Kredowe, żółtawe, brązowe szkliwo
2 Poziome rowki 4B Wyraźne przebarwienie szkliwa i jego osłabienie, po wyrżnięciu się zęba ubytki szkliwa
3 Uogólniona hipoplazja 5 Uogólnione lub miejscowe przebarwienie i odpryski szkliwa

Klasyfikacja Witkopa

Witkop (1957) wyróżnił 5 typów schorzenia opierając się przede wszystkim na analizie fenotypu. Jako pierwszy dodał do klasyfikacji uwagi dotyczące różnych typów dziedziczenia choroby. Podobną klasyfikację przedstawił Schulze w 1970 roku.

1. Typ hipoplastyczny

2. Typ z hipomineralizacją

3. Typ niedojrzały

4. Typ niedojrzały z przebarwieniami

5. Typ z miejscową hipoplazją.

Klasyfikacja Witkopa i Rao

Witkop i Rao przedstawili kolejną próbę sklasyfikowania odmian AI w 1971 roku:

Klasyfikacja Witkopa i Rao
a. Typ hipoplastyczny b. Typ z hipomineralizacją c. Typ niedojrzały
Typ autosomalnie dominujący hipoplastyczno-niedojrzały z taurodontyzmem

Typ autosomalnie dominujący gładki hipoplastyczny z defektem wyrzynania zębów i resorpcją zębów
Typ autosomalnie dominujący szorstki hipoplastyczny
Typ autosomalnie dominujący dołkowany hipoplastyczny
Typ autosomalnie dominujący z ogniskową hipoplazją
Typ sprzężony z płcią, dziedziczony dominująco, szorstki hipoplastyczny

Typ autosomalnie dominujący z hipomineralizacją Typ niedojrzały sprzężony z płcią dziedziczony recesywnie

Typ niedojrzały autosomalnie recesywny z pigmentacją
Typ autosomalnie dominujący zęby "wyglądające jak ośnieżone" ("snow-capped teeth")
Typ z ogniskami niedojrzałego szkliwa

Leczenie

Chorzy z AI ze względu na znaczny defekt kosmetyczny szkliwa oraz łatwe jego ścieranie i towarzyszące nieprawidłowości zgryzu, wymagają wielospecjalistycznej opieki lekarskiej. W niemowlęctwie zaleca się stosowanie metalowych koron chroniących uzębienie mleczne przed zniszczeniem, później zaleca się obok leczenia zachowawczego leczenie periodontologiczne, chirurgiczne, ortodontyczne i protetyczne.

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne


Новое сообщение