Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
ASMD (niedobór kwaśnej sfingomielinazy)

ASMD (niedobór kwaśnej sfingomielinazy)

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Inne sfingolipidozy
Ilustracja
Komórki Niemanna-Picka w śledzionie
Klasyfikacje
ICD-10

E75.2

ASMD (niedobór kwaśnej sfingomielinazy, ang. acid sphingomyelinase deficiency) – rzadka i postępująca choroba genetyczna, należąca do grupy lizosomalnych chorób spichrzeniowych, występująca u dorosłych i dzieci. Charakteryzuje się niedoborem enzymu kwaśniej sfingomielinazy, powodując spichrzanie sfingomieliny w lizosomach komórek, co prowadzi do wielonarządowych uszkodzeń w organizmie. ASMD jest chorobą dziedziczoną w sposób autosomalny recesywny. Nosicielami choroby mogą być zarówno kobiety jak i mężczyźni.

ASMD było wcześniej nazywane chorobą Niemanna-Picka typu A i B. Aktualna nomenklatura odchodzi od nazewnictwa Niemanna-Picka (ang. Niemann-Pick disease) i stosowania terminologii ASMD. To, co rozróżnia obie te choroby to substancja, która się spichrza – w przypadku Niemanna-Picka jest to cholesterol, a w przypadku ASMD jest to sfingomielina.

Jako pierwszy jednostkę chorobową opisał Albert Niemann w 1914 roku. Ludwig Pick w latach 20. uznał, że jest to nowa, nieznana wcześniej choroba. W latach 30. wykazano również, że spichrzanym materiałem jest sfingomielina.

Epidemiologia

ASMD występuje z częstością 1 na 200 000 urodzeń.

Klasyfikacja

Postać niemowlęca (typ A) - nerwowo-trzewna

  • okres noworodkowy charakteryzuje się przedłużoną żółtaczką
  • powiększenie wątroby i śledziony ok. 6 m.ż.
  • szybko postępujące uszkodzenie układu nerwowego (objawy opuszkowe, spastyczność, drgawki)
  • obecność "wisienki" na dnie oka
  • zakażenie górnych dróg oddechowych i hepatosplenomegalia
  • charakterystyczny obrzęk twarzy

Postać przewlekła (typ A/B) - nerwowo-trzewna

  • charakteryzuje się wolniejszą progresją (w porównaniu z typem A) ośrodkowego układu nerwowego (OUN) i bardziej charakterystycznym powiększeniem śledziony

Postać nieneuropatyczna, młodzieńcza

  • hepatosplenomegalia w dzieciństwie
  • nawracające, ciężkie infekcje dróg oddechowych
  • rzadziej spotyka się "wisienkę" na dnie oka
  • charakteryzuje się powolnym postępem choroby bez lub z niewielkimi wpływem na ośrodkowy układ nerwowy

Niegdyś wszystkie opisane powyżej typy ASMD błędnie określane były chorobą Niemanna-Picka – obecnie do choroby tej zalicza się jedynie TYP C.

Choroba Niemanna-Picka typu C

Choroba Niemanna-Picka typu C (klasyczny deficyt kwaśnej sfingomielinazy; mutacja genu kodującego białko błonowe NC1, spełniające rolę transportera kwasów tłuszczowych i innych lipidów przez błony)

  • obniżona aktywność sfingomielinazy (obniżenie wtórne)
  • hepatosplenomegalia
  • objawy neurologiczne: apraksja oczna

Objawy

ASMD jest chorobą wieloukładową i wielonarządową. Z powodu uszkodzenia lub niedoboru enzymu rozkładającego substancje tłuszczowe, w komórkach spichrzają się lipidy(sfingomieliny), które w konsekwencji powodują uszkodzenia wielu narządów. Efektem są zaburzenia funkcji narządów oraz stany zapalne będące następstwem powikłań związanych z następującymi układami:

  • Śledziona (powiększenie objętości śledziony, czyli splenomegalia – obserwuje się u ok. 90% pacjentów) ,
  • Wątroba (zaburzenia funkcji wątroby, hepatomegalia– obserwuje się u ok. 70% pacjentów),
  • Płuca (zmniejszenie pojemności płuc, zaburzenie wymiany gazowej – pacjenci bardzo często mają objawy choroby śródmiąższowej płuc),
  • Układ nerwowy (nieprawidłowe tworzenie i funkcjonowanie synaps, głównie w typie A i A/B),
  • Układ naczyniowy (zaburzenia gospodarki lipidowej, małopłytkowość – obserwuje się u 50% pacjentów),
  • Układ kostny (zmiany osteolityczne).

Diagnostyka

Objawy ASMD mogą nie być wystarczająco nasilone, aby wywołać podejrzenia kliniczne – często diagnostyka deficytu kwaśnej sfingomielinazy opiera się na badaniach przesiewowych z uwagi na różnorodność występowanych objawów. Ciężkie i postępujące uszkodzenia głównych narządów mogą prowadzić do utrzymujących się i zagrażających życiu chorób.

Rekomendowaną metodą diagnozowania ASMD jest małoinwazyjne i szybkie badanie krwi, tzw. test suchej kropli krwi (DBS), którego celem jest zmierzenie aktywności enzymu ASM .

Pacjenci z ASMD mogą znajdować się wśród pacjentów z podejrzeniem choroby Gauchera z uwagi na szereg podobnych objawów takich jak powiększenie śledziony i/lub powiększenie wątroby oraz małopłytkowość, dlatego diagnostyka różnicowa powinna obejmować chorobę Gauchera. W celu odróżnienia obydwu chorób należy wykonać równoległe testy pod kątem ASMD, jak i kwaśnej beta-glukozydazy (enzymu brakującego w chorobie Gauchera).

Leczenie

W 2022 roku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) oraz Europejska Agencja Leków (EMA) zatwierdziła do stosowania w leczeniu ASMD typ A/B i B olipudazę alfa.

Enzymatyczna terapia zastępcza w postaci olipudazy alfa jest rekombinowaną ludzką kwaśną sfingomielinazą, która zmniejsza nagromadzenie sfingomieliny w narządach tj. płuca, wątroba, śledziona oraz w szpiku kostnym.

Jest to pierwsza terapia powstała w celu leczenia tej choroby. W ramach terapii uzupełniany jest poziom enzymu u chorego, co pozwala na zredukowanie ilości odkładających się złogów.

Olipudazie alfa FDA przyznało status terapii przełomowej.

Bibliografia

  • Paweł P Liberski, Wielisław Papierz, Wojciech Kozubski, Iwona Kłoszewska, Mirosław Jan Mossakowski: Neuropatologia Mossakowskiego. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2005, s. 77-78. ISBN 83-89309-63-7.

Linki zewnętrzne


Новое сообщение