Asynklityzm – nieosiowe wstawianie się główki płodu. Zaburzenie porodu polega na tym, iż rodząca się główka wstawia się w ten sposób, że szew strzałkowy przebiega poprzecznie bliżej kości krzyżowej lub spojenia łonowego. Ustawienie takie powoduje zgięcie kręgosłupa szyjnego od jednego z barków.
Przyczyną asynklityzmu jest ścieśnienie miednicy w płaszczyźnie wchodu, które główka pokonuje poprzez boczne wstawianie się w tę płaszczyznę.
Podział
Asynklityzm przedni
Występuje, gdy szew strzałkowy przebiega bliżej kości krzyżowej. Częścią przodującą jest przednia kość ciemieniowa. Jest to korzystniejszy wariant, gdyż umożliwia poród siłami natury w wyniku zachodzenia kości ciemieniowej przedniej na tylną, pozwalając wejść główce do próżni miednicy.
Asynklityzm tylny
Szew strzałkowy przebiega bliżej spojenia łonowego. Częścią przodującą jest tylna kość ciemieniowa. Jest to niekorzystny typ uniemożliwiający naturalny poród, gdyż tylna kość ciemieniowa zachodząc na przednią opiera się o spojenie łonowe.
Ten rodzaj występuje głównie przy miednicach ogólnie ścieśnionych i płaskich krzywiczych.
Bibliografia
- Michał Troszyński: Położnictwo - ćwiczenia. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydaw. Lekarskie PZWL, 2003. ISBN 83-200-2757-8.
