Biktegrawir
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
|
(1S,11R,13R)-5-hydroksy-3,6-dioksy-N-(2,4,6-trifluorobenzylo)-12-okso-2,9-diazotetracyklo-[11.2.1.02,11.04,9]-heksadeka-4,7-dieno-7-karboksyamid
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
|
farm.
|
łac. bictegravirum
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C21H18F3N3O5
|
|
Masa molowa
|
449,39 g/mol
|
| Identyfikacja
|
|
Numer CAS
|
1611493-60-7
|
|
PubChem
|
90311989
|
|
DrugBank
|
DB11799
|
|
SMILES
|
|
C1CC2CC1N3C(O2)CN4C=C(C(=O)C(=C4C3=O)O)C(=O)NCC5=C(C=C(C=C5F)F)F
|
|
|
InChI
|
|
InChI=1S/C21H18F3N3O5/c22-9-3-14(23)12(15(24)4-9)6-25-20(30)13-7-26-8-16-27(10-1-2-11(5-10)32-16)21(31)17(26)19(29)18(13)28/h3-4,7,10-11,16,29H,1-2,5-6,8H2,(H,25,30)/t10-,11+,16+/m0/s1
|
| InChIKey
|
|
SOLUWJRYJLAZCX-LYOVBCGYSA-N
|
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
|
ATC
|
J05AR20
|
|
Stosowanie w ciąży
|
kategoria brak danych
|
|
|
| Uwagi terapeutyczne
|
|
|
| Drogi podawania
|
doustnie
|
|
Biktegrawir (łac. bictegravirum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, inhibitor integrazy ludzkiego wirusa niedoboru odporności, stosowany w połączeniu z emtrycytabiną oraz alafenamidem tenofowiru.
Mechanizm działania
Biktegrawir hamuje integrazę HIV poprzez wiązanie się z aktywnym miejscem integrazy i blokowanie etapu transferu łańcucha w procesie integracji retrowirusowego kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA). Proces ma kluczowe znaczenie dla cyklu replikacji HIV.
Zastosowanie
Biktegrawir jest stosowany wyłącznie w połączeniu z emtrycytabiną oraz alafenamidem tenofowiru.
Unia Europejska
Stany Zjednoczone
- zakażenie ludzkim wirusem upośledzenia odporności typu 1 (HIV-1) u osób dorosłych, u których nie stosowano do tej pory leczenia antyretrowirusowego oraz u leczonych przez ostatnie trzy miesiące stałymi dawkami leków antyretrowirusowych i u których miano wirusa nie przekracza 50 kopii/ml i którzy w przeszłości nie mieli niepowodzenia takiego leczenia i u których nie stwierdzano mutacji warunkujących oporność.
Biktegrawir jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2020).
Działania niepożądane
Nie są znane działanie niepożądane biktegrawiru w monoterapii. W preparacie złożonym z emtrycytabiną oraz alafenamidem tenofowiru stwierdzano następujące działania niepożądane u ponad 1% pacjentów: biegunka, ból głowy, niezwykłe sny, nudności, zaburzenia depresyjne, zawroty głowy, zmęczenie.
J05: Leki przeciwwirusowe do stosowania wewnętrznego
J05A – Preparaty działające bezpośrednio na wirusy |
| J05AA – Tiosemikarbazony |
|
J05AB – Nukleozydy i nukleotydy (bez inhibitorów odwrotnej transkryptazy) |
|
| J05AC – Cykliczne aminy |
|
| J05AD – Pochodne kwasu fosfonowego |
|
| J05AE – Inhibitory proteazy |
|
J05AF – Nukleozydy i nukleotydy – inhibitory odwrotnej transkryptazy |
|
J05AG – Nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy |
|
| J05AH – Inhibitory neuraminidazy |
|
| J05AJ – Inhibitory integrazy
|
|
J05AP – Leki przeciwwirusowe stosowane w zakażeniach HCV |
|
J05AR – Kombinacje leków przeciwwirusowych stosowanych w zakażeniach HIV |
|
| J05AX – Inne |
|
|