Bioenergoterapia – grupa metod z zakresu tzw. medycyny niekonwencjonalnej, którym pomimo braku dowodów przypisywane jest działanie lecznicze. Metody te zakładają możliwość oddziaływania osoby wykonującej zabieg (bioenergoterapeuty) na osobę chorą poprzez dotyk lub na odległość poprzez przepływ nieokreślonego rodzaju energii. Do metod zalicza się też modlitwę i inne metody mentalne. Według obecnej wiedzy bioenergoterapia jest metodą niemającą podstaw naukowych. Nauka medyczna ewentualne efekty bioenergoterapii przypisuje przede wszystkim sugestii.
Stan wiedzy i badania
Przez brak naukowego wyjaśnienia, jak może działać terapia bioenergoterapia, naukowcy zaklasyfikowali ją jako pseudonaukę. Niektóre badania nie wykazały efektów wyższych niż efekt placebo. Przeprowadzone w 2014 r. badania nad leczeniem energetycznym pacjentów z rakiem jelita grubego nie wykazały poprawy jakości życia, objawów depresyjnych, nastroju ani jakości snu.
Metody z zakresu bioenergoterapii spotykają się ze zdecydowaną krytyką lekarzy ze względu to, że sugestie osób praktykujących je opóźniają moment podjęcia przez chorego leczenia. W wyniku tego choroba jest w stadium trudnym do wyleczenia. Na zagrożenie takie zwraca uwagę np. prof. dr hab. n. med. Andrzej Gregosiewicz.
Linki zewnętrzne
- Polski Cech Bioenergoterapeutów, www.bioenergoterapeuci.com.pl [dostęp 2018-01-25].
- Cech Bioenergoterapeutów, Radiestetów i Astrologów, www.cbria.org [zarchiwizowane z adresu 2014-12-19].
- Ogólnopolski Cech Bioenergoterapeutów w Tychach, https://cech-bioenergo.pl
