Bromek tiotropiowy

Bromek tiotropiowy

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia farm. Tiotropii bromidum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C19H22BrNO4S2
Masa molowa	472,41 g/mol
Wygląd	proszek
Identyfikacja
Numer CAS	186691-13-4
PubChem	131950
DrugBank	DB01409
SMILES C[N+]1([C@@H]2CC(C[C@H]1[C@H]3[C@H]2O3)OC(=O)C(C4=CC=CS4)(C5=CC=CS5)O)C.[Br-]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Podobne związki
Podobne związki	bromek ipratropiowy
Klasyfikacja medyczna
ATC	R03BB04 R03BB54 R03AL06 R03AL10
Farmakokinetyka Biodostępność 19,5% (inhalacja) Okres półtrwania 5-6 dni Metabolizm wątrobowy Wydalanie 14% z moczem, pozostała część z kałem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania wziewna

Bromek tiotropiowy (łac. Tiotropii bromidum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny o strukturze bromku czwartorzędowej soli amoniowej. Jest inhibitorem receptorów muskarynowych (M₁–M₅) i powoduje rozszerzenie oskrzeli. Stosuje się go jako lek wziewny w terapii przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Jego działanie utrzymuje się ponad 24 godziny, dlatego może być podawany raz na dobę. Dostępny jest pod nazwami handlowymi Spiriva, Srivasso i Braltus.

Mechanizm działania

Bromek tiotropiowy jest długo działającym, wybiórczym antagonistą lub odwrotnym agonistą receptorów muskarynowych. Poprzez wiązanie się z nimi w mięśniówce gładkiej oskrzeli hamuje cholinergiczne (zwężające oskrzela) działanie acetylocholiny wydzielanej na zakończeniach nerwów przywspółczulnych. Wykazuje podobne powinowactwo do poszczególnych podtypów receptora muskarynowego (od M₁ do M₅). Działając jako kompetycyjny antagonista odwracalny receptorów M₃ w drogach oddechowych, powoduje rozszerzenie oskrzeli. Działanie to jest zależne od dawki i utrzymuje się ponad 24 godziny. Długotrwałe działanie jest prawdopodobnie spowodowane bardzo powolną dysocjacją cząsteczki produktu od receptora M₃, przy czym okres połowicznej dysocjacji jest znacznie dłuższy w porównaniu z bromkiem ipratropiowym. Jako lek antycholinergiczny o strukturze amoniowej soli czwartorzędowej, bromek tiotropiowy stosowany wziewnie odznacza się wybiórczym, miejscowym działaniem na oskrzela. Stężenia terapeutyczne, przy których nie występują ogólnoustrojowe objawy działania antycholinergicznego, mieszczą się w dopuszczalnym zakresie.

Wskazania do stosowania

Lek rozszerzający oskrzela w leczeniu podtrzymującym POChP.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na bromek tiotropiowy, atropinę bądź jej pochodne, między innymi bromek oksytropiowy lub ipratropiowy, albo na pomocniczą laktozę jednowodną, która zawiera białka mleka.

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane w kontrolowanych badaniach klinicznych skutki uboczne były związane z antycholinergicznym działaniem produktu – na przykład suchość błony śluzowej jamy ustnej, która pojawiła się u około 4% pacjentów. W 28 badaniach klinicznych suchość błony śluzowej jamy ustnej była przyczyną przerwania leczenia u 18 z 9647 pacjentów przyjmujących lek (0,2%).

Do ciężkich działań niepożądanych związanych z antycholinergicznym działaniem produktu należą: jaskra, zaparcia, niedrożność jelit, w tym porażenna niedrożność jelit, oraz zatrzymanie moczu. Częstość występowania objawów związanych z antycholinergicznym działaniem produktu może zwiększać się z wiekiem.

Interakcje

Nie przeprowadzano badań oceniających interakcje leku. Podawanie bromku tiotropiowego w postaci proszku do inhalacji równocześnie z innymi lekami często stosowanymi w leczeniu POChP, w tym sympatykomimetykami rozszerzającymi oskrzela, metyloksantynami, sterydami doustnymi i wziewnymi, nie powodowało wystąpienia klinicznie istotnych interakcji lekowych. Jednoczesne podawanie bromku tiotropiowego i innych leków zawierających substancje o działaniu antycholinergicznym nie było badane i w związku z tym nie jest zalecane.