Bukłak (tat. bokłak) – pojemnik wykonany ze skóry w formie zamykanego worka, przeznaczony do przewożenia płynów.
Bukłaki były pierwotnie powszechnie wykorzystywane przez ludy stepowe. W formie niewielkiego pojemnika pełniły funkcję analogiczną do manierki, zapewniając zapas napoju dla podróżnego. Na większą skalę wykorzystywano je również w transporcie handlowym do przewożenia takich towarów jak np. wino czy mleko.
Dawniej nazwę bukłak stosowano również jako określenie zwykłego naczynia z przykrywką służącego do przechowywania lub przewożenia płynów.
Bibliografia
- «Bukłak» w Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego
- Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: PWN, 1991, s. 128.