Charytatywność – cecha działań mających na celu niesienie pomocy jej potrzebującym, w sposób bezinteresowny, dobroczynny, filantropijny.
W ścisłym ujęciu jest to nurt chrześcijańskiej filantropii religijnej. Nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa caritas, oznaczającego miłosierdzie lub miłość chrześcijańską wobec ubogich. W potocznym użyciu „charytatywność” i „filantropia” bywają traktowane zamiennie, jednak oba terminy różnią się istotnym aspektem. Źródłem charytatywności jest nakaz religijny, zaś filantropia czerpie inspirację ze świeckiej idei humanitaryzmu.
W religii muzułmańskiej tożsamym nakazem jest zakat, oznaczający jałmużnę dla ubogich, realizowaną głównie w obrębie dżamaat, czyli gminy. W judaizmie jednym z podstawowych założeń jest cdaka lub gmilut chasadim, czyli dobroczynność, będąca podstawowym nakazem biblijnym i wypełnianiem przykazania boskiego.
Zobacz też
Bibliografia
- Ewa Leś: Zarys historii dobroczynności i filantropii w Polsce. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2001. ISBN 83-7337-029-3. OCLC 830307467.