Diastema – przestrzeń między grupami zębów występująca u niektórych ssaków.
Występuje fizjologicznie u zwierząt takich jak bóbr oraz badylarka. U małp występuje w szczęce między kłem a bocznym siekaczem. Jest wyraźnie widoczna u przeżuwaczy i gryzoni. U ludzi natomiast jest patologią.
U ludzi
 Diastema prawdziwa | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
K07.3 |
|---|---|
Diastema u ludzi to szpara spowodowana rozsunięciem się zębów siecznych pośrodkowych górnych. Jest zaliczana do zaburzeń położenia zębów.
Rodzaje
Wyróżnia się diastemę:
- prawdziwą – spowodowaną przerostem wędzidełka wargi górnej;
- rzekomą – spowodowaną brakiem siekaczy bocznych, zmniejszoną ich postacią (mikrodoncja) lub mesiodensem;
- fizjologiczną – obserwowaną w okresie przed wyrznięciem się zębów siecznych bocznych (nie wymaga leczenia).
Ze względu na ustawienie siekaczy pośrodkowych:
- zbieżna – korony nachylone do siebie, korzenie rozsunięte – leczenie tylko aparatami stałymi;
- rozbieżna – korony rozchylone, korzenie zbliżone – podatna na leczenie aparatami ruchomymi;
- równoległa – sposób leczenia uzależniony jest od szerokości diastemy i wieku pacjenta.
Zobacz też
Kontrola autorytatywna (klasa bytu anatomicznego):