Dihydralazyna
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(4-hydrazynyloftalazyn-1-ylo)hydrazyna
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
dihydralazini sulfas hydricus
|
inne
|
(ftalazyno-1,4(2H,3H)-diilideno)dihydrazyna
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C8H10N6
|
Masa molowa
|
190,21 g/mol
|
Wygląd
|
pomarańczowe igły po krystalizacji z wody
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
484-23-1
|
PubChem
|
10230
|
DrugBank
|
DB12945
|
SMILES
|
C1=CC=C2C(=C1)C(=NN=C2NN)NN
|
|
InChI
|
InChI=1S/C8H10N6/c9-11-7-5-3-1-2-4-6(5)8(12-10)14-13-7/h1-4H,9-10H2,(H,11,13)(H,12,14)
|
InChIKey
|
VQKLRVZQQYVIJW-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
C02DB01, C02LG01, C02LG51
|
Stosowanie w ciąży
|
kategoria C
|
|
Dihydralazyna (łac. dihydralazinum) – organiczny związek chemiczny, lek hipotensyjny, pochodna hydrazynoftalazyny. Obniża przede wszystkim ciśnienie rozkurczowe rozszerzając bezpośrednio tętniczki obwodowe, rozszerza naczynia krwionośne, zwiększa przepływ krwi oraz zmniejsza obciążenie następcze.
Farmakokinetyka
Maksymalne działanie leku następuje po ok. 30 minutach, maksymalne stężenie w osoczu krwi osiąga po 1–1,5 godziny. Biologiczny okres półtrwania wynosi 4–5 godzin. Metabolizm dihydralazyny przebiega w wątrobie. Wydalanie następuje przez nerki.
Wskazania
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania do stosowania dihydralazyny:
Działania niepożądane
Działania niepożądane obejmują:
Interakcje
Osłabia działanie leków z grupy sympatykomimetyków. Wzmacnia działanie m.in. leków hipotensyjnych, nasennych, uspokajających.
Preparaty
-
Dihydralazinum – tabletki
Dawkowanie
Dawkę oraz częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Dorośli zwykle 25–75 mg na dobę w 2–3 dawkach, nie więcej niż 125 mg na dobę.
Uwagi
Lek może upośledzać sprawność psychofizyczną, dlatego nie należy prowadzić pojazdów oraz obsługiwać urządzeń mechanicznych w trakcie jego przyjmowania. Przeciwwskazane jest stosowanie dihydralazyny w ciąży oraz w okresie karmienia piersią.
C02: Leki stosowane w chorobie nadciśnieniowej
C02A – Leki adrenolityczne działające ośrodkowo |
C02AA – Alkaloidy
|
|
C02AB – Metyldopa |
|
C02AC – Agonisty receptora imidazolowego |
|
|
C02B – Leki antyadrenergiczne, blokujące zwoje nerwowe |
C02BA – Pochodne siarkowe |
|
C02BB – Aminy drugo- i czwartorzędowe |
|
|
C02C – Leki adrenolityczne działające obwodowo |
C02CA – Leki blokujące receptory α-adrenergiczne |
|
C02CB – Pochodne guanidyny |
|
|
C02D – Leki działające na mięśnie gładkie naczyń |
C02DA – Pochodne tiazydowe |
|
C02DB – Pochodne hydrazynoftalazyny |
|
C02DC – Pochodne pirymidyny |
|
C02DD – Pochodne nitroprusydku |
|
C02DG – Pochodne guanidyny |
|
|
C02K – Inne leki hipotensyjne |
C02KA – Alkaloidy (z wyłączeniem alkaloidów Rauvolfia serpentina) |
|
C02KB – Inhibitory hydroksylazy tyrozynowej |
|
C02KC – Inhibitory MAO |
|
C02KD – Antagonisty seryny |
|
C02KX – Inne leki hipotensyjne |
|
|
C02L – Leki hipotensyjne w połączeniu z lekami moczopędnymi |
C02LA – Alkaloidy w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LB – Metyldopa w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LC – Agonisty receptora imidazolinowego w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LE – Leki blokujące receptor α-adrenergiczny w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LF – Pochodne guanidyny w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LG – Pochodne hydrazynoftalazyny w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LK – Alkaloidy (z wyłączeniem alkaloidów Rauvolfia serpentina) w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LL – Inhibitory MAO w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
C02LX – Inne leki hipotensyjne w połączeniach z lekami moczopędnymi |
|
|