Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

Drapacz lekarski

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
Drapacz lekarski
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Carduoideae

Rodzaj

chaber

Gatunek

drapacz lekarski

Nazwa systematyczna
Centaurea benedicta (L.) L.
Sp. Pl. ed. 2: 1296 (1763)
Synonimy
  • Calcitrapa benedicta (L.) Sweet
  • Calcitrapa lanuginosa Lam.
  • Carbeni benedicta (L.) Arcang.
  • Cardosanctus officinalis Bubani
  • Cnicus benedictus L.

Drapacz lekarski, knikus benedyktyński (Centaurea benedicta (L.) L.) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny astrowatych (Asteraceae). Tradycyjnie do początku XXI wieku zaliczany był do monotypowego rodzaju drapacz (Cnicus), jednak za sprawą molekularnych badań filogenetycznych odkryto, że takson ten jest zagnieżdżony w obrębie rodzaju chaber Centaurea i został do niego włączony. Występuje w południowej Europie i w zachodniej Azji. Jako gatunek introdukowany rośnie w zachodniej Europie, północnej i południowej Afryce, w Ameryce Północnej i Południowej oraz w Australii. W Polsce jest uprawiany.

Gatunek na nowe obszary jest zawlekany, ponieważ jego owoce stanowiły dawniej zanieczyszczenie wełny, a bardziej współcześnie – wchodzą w skład mieszanek nasion do karmienia ptaków. Poza tym roślina była uprawiana jako lecznicza (od średniowiecza obecna w ogrodach przyklasztornych). Z substancji czynnych zawiera m.in. związki goryczowe i flawonoidy. Roślina stosowana była jako lek w chorobach układu pokarmowego. Nasiona zawierają 30% oleju.

Morfologia

Centaurea benedicta - Jardin des Plantes.jpg
Pokrój
Roślina jednoroczna, o pędach płożących się, gęsto rozgałęzionych, osiągających do 25 cm wysokości, rzadko do 50 cm. Łodyga kanciasta, często czerwonofioletowo nabiegła. Pęd pajęczynowato owłosiony.
Liście
Skrętoległe, dolne ogonkowe, skupione w rozetę przyziemną, górne siedzące. Blaszki pierzastowrębne, o zaostrzonych klapach, na brzegu ząbkowane kolczasto, z wierzchu żywozielone, od spodu jaśniejsze z wyraźnymi białymi żyłkami przewodzącymi. Pierzastolancetowate, pierzastowrębne i kolczaste.
Kwiaty
Zebrane w koszyczki o średnicy od 1,4 do 3 cm średnicy, tworzące się pojedynczo na szczycie pędów, wsparte górnymi liśćmi. Listki okrywy w kilku rzędach, zakończone purpurowym kolcem, pajęczynowato owłosione. Kwiaty rurkowate, z koroną żółtą, głęboko rozciętą na 5 łatek. Zewnętrzne kwiaty krótsze i płonne, wewnętrzne dłuższe i obupłciowe. Dno koszyczka płaskie, pokryte szczecinkowatymi plewinkami.
Owoce
Niełupki walcowato-stopowate, na szczycie z puchem kielichowym w postaci sztywnych włosków wyrastających w dwóch rzędach.

Новое сообщение