Dystans społeczny (psychologia)
Dystans społeczny – strefa przestrzeni otaczająca człowieka, rozciąga się w granicach od 120 cm do 360 cm (jest to przestrzeń poza obszarem możliwego łatwego dotyku).
Dystans społeczny jest jednym z dystansów personalnych następująca po dystansie intymnym i dystansie indywidualnym a przed dystansem publicznym.
W tej odległości kontaktujemy się z osobami obcymi i tymi, które znamy, lecz nie lubimy specjalnie i traktujemy jako obce. Jeśli dwie osoby, które się rzekomo znają rozmawiają ze sobą spontanicznie w tej odległości, możemy wnioskować, że ich kontakty są raczej oficjalne (czyli społeczne, a nie intymne czy indywidualne). W takiej przestrzeni załatwiane są także wszelkie oficjalne sprawy (urząd, kupno/sprzedaż itp.)
Stojąc w tej odległości ludzie używają przede wszystkim wzroku i słuchu jako kanału dostarczającego informacje o drugiej osobie. Mowa jest gramatyczna i sformalizowana, zwykle poprawna, a temat rozmowy „bezpieczny”, oficjalny lub obojętny.
Niekiedy pewne formalne sprawy i rozmowy prowadzone są w dystansie krótszym niż 120 cm, lecz różnego rodzaju przegrody (np. szyba przy okienku kasowym lub blat biurka w banku) zwiększają psychologicznie ten dystans właśnie do dystansu społecznego.