| Echinococcus multilocularis | |
| Leuckart, 1863 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Echinococcus multilocularis |
Tasiemiec bąblowcowy wielojamowy, tasiemiec wielojamowy, bąblowiec wielojamowy (Echinococcus multilocularis) – gatunek tasiemca, pasożytującego w jelicie cienkim lisa, rzadziej psa i kota. Człowiek może być żywicielem pośrednim tego gatunku; uważa się, że E. multilocularis jest najbardziej patogennym ze wszystkich tasiemców pasożytniczych dla ludzi. Wywoływana przez niego echinokokoza wielokomorowa ma cechy choroby nowotworowej. W rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 29 listopada 2002 r. tasiemiec bąblowcowy wielojamowy został uznany za jednego z dwóch najgroźniejszych pasożytów niebezpiecznych dla ludzi.
Charakterystyka
Do jego żywicieli pośrednich należą gryzonie. Żywicielami ostatecznymi są głównie lisy rude i polarne, ale również jenoty, wilki, rysie. Rzadko zdarza się, że ten pasożyt atakuje koty lub psy. U ludzi wywołuje bąblowicę wielojamową. Tasiemiec ten mierzy około 2 mm. Najstarsze człony tych tasiemców zawierają od 200 do 600 jaj.. Jego skoleks posiada haki. Strobila E. multilocularis mierzy od 3 do 5 proglotydów.
Bibliografia
- Parazytologia i akroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 227-229. ISBN 83-01-13804-1.
- Eckert J, Deplazes P. Biological, epidemiological, and clinical aspects of echinococcosis, a zoonosis of increasing concern. „Clin Microbiol Rev”. 17. 1, s. 107-35, 2004. DOI: 10.1128/CMR.17.1.107-135.2004. PMID: 14726458.